THE PURPOSE OF THIS EXPERIMENTAL RESEARCH IS TO STUDY THE EFFECTIVENESS OF A SELF-CONTROL PROGRAM FOR ADOLESCENTS WITH INSULIN DEPENDENT DIABETES MELLITUS (IDDM). TWENTY ADOLESCENTS WITH IDDM WERE SEPERATED IN TWO GROUPS, THE EXPERIMENTAL AND THE CONTROL ONE. THE TWO GROUPS DIDN'T DIFFER SIGNIFICANTLY IN TERMS OF THEIR GENDER, AGE, DURATION OF IDDM, AGE AT DIAGNOSIS OF IDDM, AVERAGE LEVELOF METABOLIC CONTROL, KNOWLEDGE ABOUT IDDM, ADHERENCE TO TREATMENT REGIMEN, RESPONSIBILITY FOR METABOLIC CONTROL, PSYCHOLOGICAL ADJUSTMENT, LOCUS OF CONTROL, STRESS, FAMILY RELATIONSHIPS AND ATTITUDES OF FAMILY'S MEMBERS TOWARD DIABETES. THE ADOLESCENTS OF THE EXPERIMENTAL GROUP PARTICIPATED IN THE SELF-CONTROL PROGRAM, THAT WAS COMPLETED IN 13 WEEKLY SESSIONS AND BASED ON THE SELF-MANAGEMENT THERAPY (KANFER AND SCHEFFT, 1987), A SERIES OF SELF-CONTROL EXERCISES (KALANTZI-AZIZI, 1993) AND A SERIES OF SELF-CONTROL EXERCISES ABOUT PROBLEM-SITUATIONS OF ADOLESCENTS WITH IDDM. AT THE SAME TIME THE ADOLESCENTS OF THE CONTROL GROUP DISCUSSED FREE ABOUT IDDM AND THEIR DAILY LIFE. THEY DIDN'T ATTEND A STRUCTURED PROGRAM. THE ADOLESCENTS OF THE EXPERIMENTAL GROUP HAD MORE KNOWLEDGE ABOUT IDDM, BETTER ADHERENCE IN THE TREATMENT REGIMEN, MORE RESPONSIBILITY FOR THEIR METABOLIC CONTROL, MORE INTERNAL LOCUS OF CONTROL, BETTER PSYCHOLOGICAL ADJUSTMENT AND BETTER METABOLIC CONTROL AFTER THE INTERVENTION AND IN THE 9 MONTHS FOLLOW-UP.
ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟΥ ΣΕ ΕΦΗΒΟΥΣ ΜΕ ΙΝΣΟΥΛΙΝΟΕΞΑΡΤΩΜΕΝΟ ΣΑΚΧΑΡΩΔΗ ΔΙΑΒΗΤΗ (ΙΕΣΔ). ΕΙΚΟΣΙ ΕΦΗΒΟΙ ΜΕ ΙΕΣΔ ΧΩΡΙΣΘΗΚΑΝ ΣΕ ΔΥΟ ΟΜΑΔΕΣ, ΤΗΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΕΛΕΓΧΟΥ, ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΞΙΣΩΘΗΚΑΝΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΦΥΛΟ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ, ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ, ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΙΕΣΔ, ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΙΕΣΔ, ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΟΥ ΤΟΥΣ, ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΕΣΔ, ΤΗΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ, ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ, ΤΗΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗ ΖΩΗ, ΤΟΝ ΕΞΩ/ΕΝΔΟΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ,ΤΟ ΣΤΡΕΣ, ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΤΑΣΕΙΣ ΑΥΤΩΝ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΣΔ. ΟΙ ΕΦΗΒΟΙ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟΥ, ΠΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ ΣΕ 13 ΕΒΔΟΜΑΔΙΑΙΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ KANFER ΚΑΙ SCHEFFT, ΣΤΙΣ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΣ ΚΑΛΑΝΤΖΗ- ΑΖΙΖΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΥΤΟΕΛΕΓΧΟΥ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΕΦΗΒΟΥΣ ΜΕ ΙΕΣΔ. ΤΟ ΙΔΙΟΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΟΙ ΕΦΗΒΟΙ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΣΥΖΗΤΟΥΣΑΝ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΠΑΣΧΟΛΟΥΣΑΝ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΔΕΙΞΑΝ ΟΤΙ ΟΙ ΕΦΗΒΟΙ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΕΠΑΝΕΛΕΓΧΟ 9 ΜΗΝΕΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΕΙΧΑΝΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΕΣΔ, ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑΝ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΑ, ΕΙΧΑΝ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΕΞΩΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ, ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΟΝΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΟΥ ΤΟΥΣ.
