Background: A link between periodontal disease(PD) and cardiovascular events has been proposed, but confounding by shared risk factors such as smoking and diabetes remains a concern. Periodontitis and acute myocardial infarction (AMI) are two diseases that share common risk factors. The role of periodontitis as an independent risk factor for cardiovascular disease has been under debate. The aim of this study was to investigate whether an association exists between periodontitis and AMI in a non-diabetic population, using multiple periodontal case definitions. We also examined the prevalence of PD and its contribution to C-reactive protein(CRP) levels in acute myocardial infarction (AMI) patients and in subjects without AMI and with angiographically nonobstructive coronary disease in the absence of these confounding risk factors.Methods: Periodontal examination was performed in 204 patients with AMI. The control group comprised 102 healthy subjects, without significant coronary disease, confirmed angiographically. Periodontitis was assessed using measurements of clinical attachment loss (CAL), probing depth (PD) and number of missing teeth. From these measurements, five different case definitions of periodontitis were generated. Periodontal status and admission CRP levels were evaluated. The study group comprised of 47 patients with documented AMI, and 40 subjects without AMI and with angiographically nonobstructive coronary disease (ANCD group).Results: Using the continuous forms of periodontal measurements, the odds ratio (95% CI) of the association with incident AMI was 1.74(1.26-2.50), 1.83(1.10-3.17), and 1.08(1.06-1.13) for mean CAL, PD, and number of missing teeth, respectively. A consistent positive association was observed regardless of the case definition of periodontitis. Both the prevalence of PD and CRP levels were significantly higher in AMI patients compared with ANCD subjects (38.3% vs 17.5%,p=0.03 and 44.3 vs. 8.5 mg/L,p<0.001 respectively). PD was associated with higher CRP levels in AMI patients (52.5 vs. 36.1 mg/L,p=0.04) as well as in ANCD subjects, however, in this group this was not significant (12.6 vs 7.6 mg/L,p=0.5). Multivariable regression analysis confirmed two separate measures of PD as strong and independent contributors to elevated CRP levels in AMI patients. (R²=0.28, R²=0.30,p=0.001).Conclusions: In this non-diabetic population, the association between periodontitis and AMI was consistent across different measurements and/or definitions of periodontitis. The strength of the association increased concomitantly with the robustness of the criteria used to define periodontitis. PD contributes to elevated CRP levels in non-diabetic, non-smoking AMI patients, independently of other confounding factors. These findings imply that periodontitis may emerge as a novel target for reducing future risk in AMI survivors.
Η περιοδοντίτιδα και το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (ΟΕΜ) είναι δύο νοσήματα που μοιράζονται κοινούς παράγοντες κινδύνου. Επιδημιολογικά δεδομένα έχουν τα τελευταία χρόνια συσχετίσει την περιοδοντική νόσο (ΠΝ) με αυξημένο κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα, αλλά το κάπνισμα και ο διαβήτης παραμένουν οι κυριότεροι συγχυτικοί παράγοντες που επηρεάζουν αυτή τη συσχέτιση. Ο ρόλος της περιοδοντίτιδας ως ανεξάρτητου παράγοντα κινδύνου για τα καρδιαγγειακά νοσήματα βρίσκεται και σήμερα υπό εξέταση. Ο σκοπός αυτής της μελέτης είναι 1) να διερευνηθεί εάν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ περιοδοντικής νόσου και ΟΕΜ σε μη-διαβητικό δείγμα πληθυσμού, χρησιμοποιώντας διαφορετικούς ορισμούς τεκμηρίωσης της περιοδοντικής νόσου, 2) μετά την εξαίρεση των συγχυτικών παραγόντων κινδύνου (κάπνισμα, διαβήτη) να διερευνηθεί ο επιπολασμός της ΠΝ και η συμβολή της στα επίπεδα της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης (C-reactive protein-CRP) στους ασθενείς με ΟΕΜ και στους μάρτυρες, άτομα δηλαδή που μετά από στεφανιογραφία διαπιστώθηκε ότι δεν είχαν σημαντική απόφραξη των στεφανιαίων αγγείων.Υλικά-Μέθοδοι Η περιοδοντική εξέταση πραγματοποιήθηκε σε 204 ασθενείς με ΟΕΜ. Η ομάδα ελέγχου/μάρτυρες περιελάμβανε 102 υγιή άτομα, χωρίς σημαντική στεφανιαία νόσο, που επιβεβαιώθηκε με στεφανιογραφία. Η περιοδοντίτιδα αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας κλινικές μετρήσεις όπως η Απώλεια Πρόσφυσης (ΑΠ), το Βάθος του Θυλάκου (ΒΘ) και ο αριθμός των ελλειπόντων δοντιών. Από αυτές τις μετρήσεις, διαμορφώθηκαν πέντε διαφορετικοί περιοδοντικοί ορισμοί. Επίσης αξιολογήθηκαν τα επίπεδα CRP τόσο των ασθενών όσο και των μαρτύρων. Αποτελέσματα: Χρησιμοποιώντας τις περιοδοντικές μετρήσεις, ο λόγος πιθανοτήτων (OR, CI 95%) της συσχέτισης μεταξύ ΟΕΜ και ΠΝ ήταν 1.74 (1.26-2.50), 1.83 (1.10-3.17), και 1.08 (1.06-1.13) για τη ΑΠ, το ΒΘ, και τον αριθμό των ελλειπόντων δοντιών αντίστοιχα. Μια στατιστικά σημαντική θετική συσχέτιση παρατηρήθηκε ανεξάρτητα από τον ορισμό της περιοδοντίτιδας. Τόσο ο επιπολασμός της ΠΝ όσο και τα επίπεδα CRP ήταν στατιστικά σημαντικά υψηλότερα στους ασθενείς με ΟΕΜ έναντι των μαρτύρων (38.3% έναντι 17.5%, p=0.03 και 44.3 έναντι 8.5 mg/L, p<0.001 αντίστοιχα). Η ΠΝ συσχετίσθηκε με υψηλότερα επίπεδα CRP στους ασθενείς με ΟΕΜ (52.5 έναντι 36.1 mg/L, p=0.04) καθώς επίσης και στους μάρτυρες, εντούτοις, σε αυτήν την ομάδα αυτό δεν ήταν στατιστικά σημαντικό (12.6 έναντι 7.6 mg/L, p=0.5). Η πολυπαραγοντική παλινδρομική ανάλυση επιβεβαίωσε την ΠΝ ως ισχυρό και ανεξάρτητο παράγοντα που επάγει την ανύψωση των επίπεδων CRP στους ασθενείς με ΟΕΜ. (R ² =0.28, R ² =0.30, p=0.001).Συμπεράσματα: Μετά την εξαίρεση των δύο κυριότερων συγχυτικών παραγόντων (διαβήτης, κάπνισμα), παρατηρήθηκε ότι 1) ο επιπολασμός της περιοδοντικής νόσου ήταν υψηλότερος στους ασθενείς με ΟΕΜ σε σχέση με τους μάρτυρες, 2) υπήρχε στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ περιοδοντικής νόσου και ΟΕΜ τόσο στις διαφορετικές μετρήσεις όσο και στους διαφορετικούς ορισμούς που χρησιμοποιήθηκαν για την τεκμηρίωση της περιοδοντικής νόσου, 3) το μέγεθος της συσχέτισης εμφάνιζε ποικιλία και αυξανόταν όταν ο ορισμός της περιοδοντικής νόσου στηριζόταν σε αυστηρότερα κριτήρια, και 4) η παρουσία περιοδοντικής νόσου συνέβαλε στατιστικά σημαντικά και ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες στην αύξηση των επιπέδων CRP του ορού τόσο στους ασθενείς με ΟΕΜ όσο και στους μάρτυρες.
