The economics of Greek banks' internationalization in the south East European Transition Ecconomies.

 
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο




2013 (EL)

Τα οικονομικά της διεθνοποίησης των Ελληνικών τραπεζών στις υπό μετάβασιν οικονομίες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
The economics of Greek banks' internationalization in the south East European Transition Ecconomies.

Φωτόπουλος, Στέφανος Β.
Fotopoulos, Stefanos V.

Kyrkilis, Dimitrios
Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών.Τμήμα Βαλκανικών Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών. (ΒΣΑΣ)
Papapanagos, Harry
Χατζηδημητρίου, Γιάννης
Σιώκης, Φώτιος
Σουμπενιώτης, Δημήτριος
Hajidimitriou, Yannis
Καρπέτης, Χρήστος
Subeniotis, Dimitrios
Κυρκιλής, Δημήτριος
Makris, George
Karpetis, Christos
Μακρής, Γεώργιος
Siokis, Fotios

Περιλαμβάνει βιβλιογραφικές αναφορές.
The present thesis deals with the economics of Greek banks’ internationalization. More specifically, the analysis employed focuses on specific aspects of Greek banks’ expansion during the previous decade, on which little attention has been previously paid in the literature. Seven big Greek banks expanded in the transition economies of South Eastern Europe (SEE), namely Albania, Bulgaria, FYROM, Romania, and Serbia, in the above period. As a result of this expansion, all multinational Greek banks have managed to gain significant shares in the SEE banking market. The size and pattern of this expansion is explicitly illustrated in various parts of the thesis. Note that there is not available data in the form of time-series, regarding the specific period in Greek or international banking literature. Thus, to achieve such an illustration, data from various reliable banking sources had to be compiled, compared and thoroughly examined. I initially tried to shed light on the determinants of Greek banks’ expansion in SEE, in the Eclectic Paradigm nexus. Considering Greek banks’ expansion in this nexus, which contradicts to the traditional internalization theory, I also tested the extent to which Greek banks followed their home customers abroad, during the period 2000- 2007. Rejecting the “follow the customer hypothesis” for the specific period, the econometric results provide interesting findings, regarding the validity of the three sets of advantages, suggested by the Eclectic Paradigm. Regarding ownership advantages, Greek banks’ intangible assets are found to be more significant than the respective tangible ones, while location advantages exhibit the highest significance among all sets of advantages. More specifically, favorable host country economic and regulatory conditions are found to have significantly affected Greek banks’ decision to further invest in the less developed economies of SEE. Moreover, similarities between host and home governance conditions, captured in a unique way, are also proved to have been a significant factor. Lastly, the analysis, regarding internalization advantages, casts doubts on the validity of the specific set of advantages; Greek banks seem more to have followed profit opportunities in the SEE economies, rather their home customers abroad. Once the determinants of Greek banks’ expansion are examined, the impact of this expansion in host economies is captured and measured. Note that, for the needs of my analysis, 1 consider Greek banks affect the domestic economies indirectly, mainly through two alternative channels; the bank lending channel (BLC) and the resource allocation one. The role Greek banks have played in the BLC of the domestic economies, and. Therefore, in domestic credit stability, along with the contribution of Greek banks to domestic productive resource allocation, is claimed to have been the impact of Greek banks on the economic growth of the SEE. Greek credit supply and, furthermore, credit stability in the host economies, are also illustrated, through an interesting descriptive analysis. Also, the response of Greek banks to adverse host conditions and the transmission of home adverse conditions to the five transition economies are also illustrated through a panel of “crisis windows”. Note that transmission (responsiveness to) of home (host) shocks is captured, for the needs of my analysis, as a decline in credit supply, while defining either host or home shocks is of great interest. Employing a “pull - push factors” descriptive analysis, I show that Greek banks did not respond significantly to host shocks, other than monetary ones, during the period 2000 - 2009. On the other hand, regarding push factors, Greek banks seem to have transmitted negative shocks, generated back at home, during the last two years of the sample period, a fact which coincides with the global economic crisis. The above “push - pull” factors analysis, though limited to a descriptive context, provides supportive evidence of Greek banks' role in domestic credit volatility, and, therefore, in credit stability. Furthermore, the issue is re-examined econometrically in a specific context, namely the BLC. When examining the role of foreign participants in a domestic BLC, one should initially test whether there is such an active channel, operating in the region under examination. Thus, based on the existing literature, the operation of such an active channel in SEE, during the past decade, is initially explored. Given that the VAR auto recursive model employed, indicates a really active BLC, the case is whether Greek banks have buffered negative effects, transmitted through this channel, while the set of VAR models and the respective variance decomposition employed, indicate Greek banks' beneficiary role. Given that Greek banks have resisted to given constrains imposed by the monetary authorities in the economies under examination, during the period 2000-2009, Greek banks are proved to have significantly mitigated the negative effects of a tightening monetary policy. Furthermore, demand factors are taken into consideration seriously; controlling for such factors, by employing key variables capturing demand, I show it was the insufficiency of banks in host economies to provide loans, during periods of monetary tightening, that reduced credit supply, and not any potential reduced credit demand. Finally, apart from being a credit stabilizer for the five host transition economies, Greek banks have played an equally beneficiary role in the resource allocation in the domestic economies. More specifically, I examine whether Greek banks’ credit has stimulated domestic output growth, while special attention is given on whether Greek banks have helped domestic capital being better allocated. In the general “finance - growth” nexus, employing interactive terms in a fixed effects OLS econometric analysis, regression results indicate that Greek banks stimulated economic growth in SEE, via supplying credit in the region. Also, based on the literature on financial sector’s foreign direct investments (FSFDI), I provide evidence, related to positive spillovers in domestic banking sectors; competition in domestic banking systems, being intensified by Greek banks’ penetration, is positively related to output growth. Lastly, interpreting the significance of the interactive terms employed, Greek banks are claimed to have helped domestic capital be allocated towards productive processes, stimulating, therefore, domestic output growth. Note that, to the best of my knowledge, a similar analysis, dealing with the allocation of productive factors in SEE, has never been employed before. The overall contribution of the thesis lies upon the multidimensional approach of main research questions, namely the determinants of Greek banks’ expansion and their impact on the host economies of SEE. Lack of empirical research on the topic, regarding the specific region and the compilation of data on key economic variables employed is also claimed to be a contribution. Conclusively, the findings can be seriously taken into consideration by policy makers in less developed and developing economies, regarding the openness of the respective domestic financial systems. Interpreting the econometric results of the thesis may be helpful in deciding whether to encourage foreign participation or not and, furthermore, in indicating the most appropriate way to do so. More specifically, given that chapters 2 - 4 of the thesis show that domestic banking systems have benefited from foreign participation, policy makers in developing or less developed economies may encourage foreign participation as well. Also, the thesis indicates how to promote such participation. To attract foreign banking institutions, local policy makers could try to improve domestic conditions, such the ones captured by the significant explanatory variables discussed in chapter 1 of the thesis.
Η βιβλιοθήκη διαθέτει αντίτυπο της διατριβής σε έντυπη μορφή.
Η παρούσα διατριβή πραγματεύεται τα οικονομικά της διεθνοποίησης των ελληνικών τραπεζών. Πιο συγκεκριμένα η ανάλυση εστιάζει σε πτυχές της ελληνικής τραπεζικής επέκτασης κατά την περασμένη δεκαετία για τις οποίες υπάρχει κενό στην βιβλιογραφία. Επτά ελληνικές τράπεζες επεκτάθηκαν στις από μετάβασιν οικονομίες της ΝΑ Ευρώπης (Αλβανία, Βουλγαρία, FYROM, Ρουμανία και Σερβία). Ως αποτέλεσμα αυτής της επέκτασης όλες οι ελληνικές τράπεζες κατάφεραν να αποσπάσουν σημαντικά μερίδια αγοράς στην τραπεζική αγορά των της ΝΑ Ευρώπης. Tο μέγεθος και οι μέθοδοι της ελληνικής επέκτασης σκιαγραφείται σε διάφορα μέρη της διατριβή ενώ τα στοιχεία από διάφορες πηγές έπρεπε να συνδυαστούν και να επεξεργαστούν καθώς δεν υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία σε μορφή «χρονοσειρών». Αρχικά, προσπάθησα να εξετάσω την αίτια της επέκτασης των ελληνικών τραπεζών στα πλαίσια της «Εκλεκτικής Θεωρίας» (η οποία ανατίθεται στην παραδοσιακή θεωρία της διεθνοποίησης). Παράλληλα, εξέτασα το βαθμό στον οποίο οι ελληνικές τράπεζες ακολούθησαν τους έλληνες μη-τραπεζικούς πελάτες τους στο εξωτερικό κατά την περίοδο 2000 - 2007. Απορρίπτοντας το παραπάνω σενάριο για την συγκεκριμένη υπό εξέταση περίοδο, τα οικονομετρικά αποτελέσματα δίδουν ενδιαφέροντα στοιχεία αναφορικά με την ισχύ και βαρύτητα τριών ομάδων πλεονεκτημάτων τα οποία υποδεικνύονται από το «Εκλεκτικό Παράδειγμα». Αναφορικά στα «πλεονεκτήματα ιδιοκτησίας», τα άϋλα κεφάλαια των ελληνικών μητρικών τραπεζών αποδείχτηκαν πιο σημαντικά από τα αντίστοιχα υλικά κεφάλαια ενώ τα «τοπικά πλεονεκτήματα» επέδειξαν την μεγαλύτερη σημαντικότητα. Πιο συγκεκριμένα, ευνοϊκές τοπικές οικονομικές και θεσμικές - πολιτικές συνθήκες επηρέασαν σημαντικά την επέκταση των ελληνικών τραπεζών να διεισδύσουν στις υπό εξέτασιν οικονομίες. Επιπλέον, ομοιότητες στις συνθήκες διακυβέρνησης μεταξύ της Ελλάδος και των βαλκανικών οικονομιών αποδείχτηκαν στατιστικώς σημαντικές. Τέλος, η ανάλυση αναφορικά στα «πλεονεκτήματα διεθνοποίησης» προκαλεί αμφιβολίες σχετικά με την ισχύ της συγκεκριμένης ομάδας πλεονεκτημάτων. Πέρα από την εξέταση των καθοριστικών παραγόντων της ελληνικής επέκτασης, στην διατριβή εξετάζεται η επίδραση της επέκτασης αυτής στις χώρες υποδοχής. Για τις ανάγκες της ανάλυσης θεωρώ πως οι ελληνικές τράπεζες επηρέασαν τις βαλκανικές οικονομίες μέσω δύο εναλλακτικών καναλιών, άμεσων αλλά και έμμεσων. Ο ρόλος των ελληνικών τραπεζών στο «κανάλι τραπεζικού δανεισμού» των Βαλκανίων αλλά και η συνεισφορά τους στην παραγωγική ανακατανομή των παραγωγικών συντελεστών αποτελεί την συνεισφορά των ελληνικών τραπεζών στην οικονομική ανάπτυξη των Βαλκανίων. Η ελληνική πιστοδότηση στα Βαλκάνια, και κατ' επέκταση η ελληνική πιστωτική σταθερότητα, σκιαγραφείται μέσα από μία ενδιαφέρουσα περιγραφική στατιστική. Επίσης, η αντίδραση των ελληνικών τραπεζών που δραστηριοποιούνται στα Βαλκάνια σε δυσμενείς οικονομικές συνθήκες στις χώρες υποδοχής αλλά και η μετάδοση δυσμενών συνθηκών από την Ελλάδα προς τις χώρες υποδοχής εξετάζεται μέσα από κάποια «παράθυρα κρίσης» τα οποία κατασκευάζονται για τις ανάγκες της συγκεκριμένης ανάλυσης. Εφαρμόζοντας μία «push - pull factors" περιγραφική ανάλυση έδειξα πως οι ελληνικές τράπεζες δεν ανταποκρίθηκαν σημαντικά σε τοπικές δυσμενείς (μη νομισματικές) συνθήκες, κατά την περίοδο 2000 -2009. Αντιθέτως, αναφορικά στο άλλο σετ παραγόντων (push factors), οι ελληνικές τράπεζες μετέδωσαν σε κάποιο βαθμό κάποιες ελληνικές δυσμενείς συνθήκες, κυρίως κατά τα δύο τελευταία χρόνια της περιόδου (περίοδος η οποία συμπίπτει με την παγκόσμια οικονομική κρίση). Η παραπάνω ανάλυση είναι μόνο περιγραφική. Παρόλα αυτά όμως μας δίνει μία πρώτη ένδειξη σχετικά με τον ρόλο των ελληνικών τραπεζών στην πιστωτική επέκταση και σταθερότητα. Ωστόσο το θέμα επανεξετάζεται οικονομετρικά στα πλαίσια του «καναλιού τραπεζικού δανεισμού». Αρχικά, πριν εξεταστεί ο ρόλος των ξένων τραπεζών στο παραπάνω «κανάλι δανεισμού» θα έπρεπε να εξετάσει κανείς άν υπάρχει τέτοιο ενεργό κανάλι στις οικονομίες της ΝΑ Ευρώπης. Έτσι, βασισμένος στην υπάρχουσα βιβλιογραφία, αρχικά εξέτασα την λειτουργία ενός τέτοιου καναλιού στις συγκεκριμένες βαλκανικές οικονομίες. Καθώς τα αποτελέσματα του VAR μοντέλου μου υπέδειξαν την ύπαρξη «τραπεζικού καναλιού» κατά την υπό εξέταση περίοδο, το ερώτημα πλέον είναι κατά πόσο οι ελληνικές τράπεζες περιόρισαν την μετάδοση των αρνητικών επιπτώσεων μέσα σε ένα τέτοιο κανάλι. Τα οικονομετρικά αποτελέσματα έδειξαν πως οι ελληνικές τράπεζες σε περιόδους περιοριστικής νομισματικής πολιτικής περιόρισαν την πιστοδότηση προς τις υπό μετάβαση οικονομίες σε πολύ μικρότερο βαθμό σε σχέση με τις λοιπές τράπεζες. Επιπλέον, εξετάζοντας για «παράγοντες ζήτησης» αποδείχτηκε πως η μείωση στην παροχή δανείων κατά την περίοδο 2000 - 2009 οφειλόταν αποκλειστικά στην αδυναμία των πιστωτικών ιδρυμάτων να παράσχουν δάνεια και όχι στην μειωμένη ζήτηση για δάνεια. Τέλος, πέρα από τον θετικό ρόλο τους στη πιστωτική σταθερότητα, οι ελληνικές τράπεζες συνεισέφεραν σημαντικά στην ανακατανομή των παραγωγικών συντελεστών στις χώρες υποδοχής. Αναλυτικότερα, εξετάστηκε ο βαθμός στον οποίο οι ελληνικές τράπεζες βοήθησαν στην αύξηση του παραγόμενου προϊόντος μέσω της αποτελεσματικής κατανομής του κεφαλαίου σε παραγωγικές διαδικασίες. Στο γενικότερο «finance - growth" πλαίσιο, τα οικονομετρικά αποτελέσματα (μέσω μιας OLS ανάλυσης με χρήση «όρων αλληλεπίδρασης») κατέδειξαν τον θετικό ρόλο της παροχής ελληνικών δανείων. Επίσης, βάσει της βιβλιογραφίας πάνω στις «Άμεσες Ξένες Επενδύσεις στον Χρηματοπιστωτικό Τομέα» η ανάλυση μου εστιάζει στις εκροές» των ελληνικών τραπεζών προς τα τοπικά τραπεζικά συστήματα. Αναλυτικότερα, ο ανταγωνισμός, ο οποίος εντατικοποιήθηκε με την παρουσία των ελληνικών τραπεζών στο διάστημα 2000 - 2009, βρέθηκε να σχετίζεται στατιστικώς σημαντικά με το παραγόμενο προϊόν στις χώρες υποδοχής. Τέλος, ερμηνεύοντας τα αποτελέσματα που αναφέρονται στους «όρους αλληλεπίδρασης» φαίνεται πως οι ελληνικές τράπεζες βοήθησαν στην παραγωγική ανακατανομή των τοπικών συντελεστών. Αξίζει να αναφερθεί πως παρόμοια έρευνα πάνω στον ρόλο ξένων τραπεζών στην ανακατανομή παραγωγικών συντελεστών για τις συγκεκριμένες οικονομίες δεν έχει διεξαχθεί. Η συνεισφορά της διατριβής είναι ο πολυδιάστατος τρόπος προσέγγισης των βασικών ερευνητικών της ερωτημάτων δηλαδή ποια είναι τα αίτια της ελληνικής τραπεζικής επέκτασης στις συγκεκριμένες οικονομίες και ποια η επίδραση μίας τέτοιας επέκτασης στις οικονομίες υποδοχής. Επίσης η συγκέντρωση στοιχείων και η δημιουργία μίας βάσης δεδομένων αναφορικά στη δραστηριοποίηση των ελληνικών πιστωτικών ιδρυμάτων στα Βαλκάνια αποτελεί συνεισφορά. της παρούσας διατριβής. Συμπερασματικά, τα ευρήματα της διατριβής μπορούν να ληφθούν σοβαρά υπόψη από αυτούς που χαράζουν πολιτική σε αναπτυσσόμενες και λιγότερο ανεπτυγμένες οικονομίες αναφορικά στο «άνοιγμα» των τοπικών τραπεζικών αγορών. Η ερμηνεία των οικονομετρικών αποτελεσμάτων μπορεί να φανεί χρήσιμο στην απόφαση να ενθαρρυνθεί ή όχι η εισροή ξένων πιστωτικών ιδρυμάτων σε μια οικονομία και επιπλέον στον τρόπο που θα γίνει κάτι τέτοιο. Πιο αναλυτικά, λαμβάνοντας υπόψη τα κεφάλαια 2-4, τα οποία καταδεικνύουν τον θετικό ρόλο των ξένων τραπεζών σε μετάβαση οικονομίες, οι ιθύνοντες σε τέτοιες οικονομίες θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν το άνοιγμα των τραπεζικών τους συστημάτων προς ξένες εισροές. Επίσης, η διατριβή υποδεικνύει πως θα μπορούσε να γίνει μία τέτοια ενθάρρυνση. Προκειμένου να προσελκύσουν ξένες τράπεζες, οι ιθύνοντες σε εν δυνάμει οικονομίες υποδοχής θα μπορούσαν vα προωθήσουν αλλαγές στις τοπικές συνθήκες, οικονομικές και πολιτικές, οι οποίες υποδεικνύονται από τις σχετικές μεταβλητές του κεφαλαίου 1.
Διατριβή (Διδακτορική)--Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη, 2012.
026/2012

Electronic Thesis or Dissertation
Text

Άμεσες ξένες επενδύσεις στον χρηματοοικονομικό τομέα
Financial sector foreign direct investment (FSFDI)
Banking sector's internationalization-Greek banks
Credit volatility in host economies
Resource allocation
Υπό μετάβασιν οικονομίες
Eclectic theory in international banking
Μεταβλητότητα πιστοδότησης στις υπό μετάβασιν οικονομίες
Κανάλι τραπεζικού δανεισμού
Εκλεκτική θεωρία στη διεθνή τραπεζική
Ανακατανομή παραγωγικών συντελεστών
Διεθνοποίηση τραπεζικού συστήματος-Ελληνικές τράπεζες
Transition economies
Bank lending channel


Αγγλική γλώσσα

2012
2013-04-01T12:14:38Z


Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών

South East Europe




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.