This doctoral dissertation aims at explore the significance of the existence of regulation of the financial system and in the quantitative comparison of the financial system, to examine the relationship between financial regulation and the current account balance, where the financial arrangements affecting the current account by reducing liquidity.
In particular we investigate the existence of the relationship of the current account balance and financial regulation, financial systems in five countries of the European Union, Germany, Spain, France, Italy, and the United Kingdom. The data used in this study are annual and cover the period 1990-2010. In our study we adopt an approach panel VAR. The important role of regulating financial systems is particularly evident in periods showing imbalances in the current account, and accepted that the reaction of the current account deficit is larger and more persistent in a country with a low degree of financial regulation, rather than a country with high degree.
Within the empirical investigation of this thesis we use the following variables, current account (Current Account Balance-CAB), the fiscal balance - deficit (Deficit- DEF), measuring the net yield (NET). To achieve the objectives of this thesis are major tests used are the unit root tests in levels of variables, and the corresponding controls in the first differences.
To check the long term equilibrium relationship among the variables by country, we analyze the cointegration of panel data using Pedroni, Kao and Johansen methods. We also investigate the causal relationship between variables, and we observe the existence of bidirectional Granger causality of variables.
The results of this study show that domestic financial reform has a significant impact on the size and dynamics of the current account balance.
Η βιβλιοθήκη διαθέτει αντίτυπο της διατριβής σε έντυπη μορφή.
016/2012
Διατριβή (Διδακτορική)--Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη, 2012.
Περιλαμβάνει βιβλιογραφικές αναφορές (σ. 201-226).
Η παρούσα διδακτορική διατριβή προσπαθεί να διερευνήσει τη σημαντικότητα της ύπαρξης της ρύθμισης των χρηματοπιστωτικών συστημάτων και στα πλαίσια της ποσοτικής σύγκρισης των χρηματοπιστωτικών συστημάτων, να εξετάζει τη σχέση μεταξύ χρηματοοικονομικής ρύθμισης και του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, όπου η χρηματοοικονομική ρύθμιση επηρεάζει το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών μέσο) περιορισμού της ρευστότητας.
Ειδικότερα διερευνούμε την ύπαρξη της σχέσης του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και της χρηματοοικονομικής ρύθμισης, στα χρηματοοικονομικά συστήματα πέντε χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Γερμανία, την Ισπανία, την Γαλλία, την Ιταλία, και το Ηνωμένο Βασίλειο. Τα στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν στην έρευνα αυτή είναι ετήσια και καλύπτουν την περίοδο 1990-2010. Στην διατριβή αυτή υιοθετούμε ένα υπόδειγμα VAR που εφαρμόζεται σε δεδομένα Panel.
Ο σημαντικός ρόλος της ρύθμισης των χρηματοπιστωτικών συστημάτων, είναι ιδιαίτερα εμφανής σε περιόδους όπου εμφανίζονται ανισορροπίες του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, και γίνεται αποδεκτό ότι η αντίδραση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών είναι μεγαλύτερη και περισσότερο επίμονη σε μια χώρα με ένα χαμηλό βαθμό χρηματοπιστωτικής ρύθμισης, παρά σε μια χώρα με υψηλό βαθμό. Στα πλαίσια της εμπειρικής διερεύνησης της διατριβής χρησιμοποιούμε τις ακόλουθες μεταβλητές, το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών (Current Account Balance- CAB), την δημοσιονομική ισορροπία - έλλειμμα (Deficit- DEF), την μέτρηση της καθαρής απόδοσης (NET).
Για την επίτευξη των στόχων της διατριβής οι βασικότεροι έλεγχοι που χρησιμοποιούνται είναι οι έλεγχοι για την ύπαρξη μοναδιαίας ρίζας, οι έλεγχοι συνολοκλήρωσης και ο έλεγχος αιτιότητας.
Για να ελέγξουμε αν υπάρχουν μακροχρόνιες σχέσεις ισορροπίας μεταξύ των μεταβλητών για τις χώρες που μελετούμε, προχωρήσαμε στην ανάλυση συνολοκλήρωσης, των δεδομένων πάνελ με τους ελέγχους των Pedroni, Kao και Johansen .
Επίσης διερευνήσαμε την σχέση αιτιότητας μεταξύ των μεταβλητών του υποδείγματος που εξετάζουμε με την μέθοδο του Granger .
Τα αποτελέσματα αυτής της εργασίας δείχνουν ότι η εγχώρια χρηματοπιστωτική μεταρρύθμιση έχει σημαντικό αντίκτυπο για το μέγεθος και τη δυναμική του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.
