Ο συντηρητικός εθνολαϊκισμός στη Δυτική Ευρώπη: Ένα αντιφατικό φαινόμενο

 
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο




2015 (EL)

Ο συντηρητικός εθνολαϊκισμός στη Δυτική Ευρώπη: Ένα αντιφατικό φαινόμενο (EL)
National-populism in Western Europe: An ambivalent phenomenon (EN)

Παπαδόπουλος, Γιάννης

Το άρθρο εξετάζει την επιτυχία συντηρητικών εθνολαϊκιστικών κομμάτων σε αρκετά δυτικοευρωπαϊκά κράτη ως ένα αντιφατικό φαινόμενο. Μελετώντας τα ιδεολογικά, οργανωτικά και κοινωνιολογικά χαρακτηριστικά αυτών των κομμάτων, εντοπίζονται δύο βασικές αντινομίες που τα διατρέχουν. Πρόκειται για τον συνδυασμό μιας αντιελιτιστικής κριτικής που δίνει έμφαση στην ολιγαρχική φύση των σύγχρονων δημοκρατικών συστημάτων, με προτάσεις επιλεκτικών πολιτικών αλληλεγγύης που συνεπάγονται κοινωνικούς αποκλεισμούς, καθώς και με προτάσεις εκδημοκρατισμού που συνοδεύουν τις ιεραρχικές εσωτερικές δομές και τις αυταρχικές κοινωνικές αξίες οι οποίες είναι αντίθετες προς τον σεβασμό της διαφορετικότητας. Το άρθρο αξιολογεί, επίσης, την επίδραση των θεσμικών παραγόντων αλλά και του πολιτικού περιβάλλοντος όσον αφορά την απήχηση του εθνο-λαϊκισμού. Τέλος, εξετάζονται τα όρια της λαϊκιστικής επίδρασης, τα αποτελέσματα ‘μπούμερανγκ’ που προκαλεί ο πληθωρισμός εκλογικών υποσχέσεων από τα αντισυστη- μικά κόμματα, όταν αυτά αποκτήσουν την εξουσία, καθώς και η υποστήριξη από τα κόμματα αυτά της δημοκρατικής φύσης του καθεστώτος παρά τη δυσπιστία τους στις αρχές της αντιπροσώπευσης. Συμπερασματικά, εκτιμάται ότι ο συστημικός κίνδυνος που συνεπάγεται ο σύγχρονος εθνολαϊκισμός δεν είναι δυνατόν να ταυτιστεί με τον αποσταθεροποιητικό ρόλο των ακροδεξιών κινημάτων του Μεσοπολέμου. (EL)
This article considers the success of conservative national-populist parties in several West European countries as an ambivalent phenomenon. Based on a study of the ideological, organisational, and sociological characteristics of these parties, it identifies two basic antinomies they are subject to. The combination of an anti-elitistic criticism emphasising the oligarchic nature of contemporary democratic systems with proposals for selective measures of solidarity that imply social exclusions, and proposals for démocratisation that are accompanied by hierarchical internal structures and authoritarian social values hostile to the respect of differences. The article also assesses the impact of institutional factors and of the political context on the resonance of national-populism. It concludes on the limitations of populist influence, on the ‘boomerang’ effects of electoral over-promising by anti-establishment parties when they come to power, and on the support by these parties of the democratic nature of the regime in spite of their distrust vis-a-vis representation. As a result, the systemic danger that contemporary national-populism entails cannot be assimilated to the destabilising role of extreme-right movements in the interwar period. (EN)

info:eu-repo/semantics/article
info:eu-repo/semantics/publishedVersion


Επιστήμη και Κοινωνία: Επιθεώρηση Πολιτικής και Ηθικής Θεωρίας

Ελληνική γλώσσα

2015-09-24


Συντακτική Επιτροπή (EL)

1108-3697
Επιστήμη και Κοινωνία: Επιθεώρηση Πολιτικής και Ηθικής Θεωρίας; Τόμ. 12 (2004): Νεο-λαϊκισμός; 1-37 (EL)
Science and Society: Journal of Political and Moral Theory; Vol. 12 (2004): Neo-populism; 1-37 (EN)

Copyright (c) 2015 Γιάννης Παπαδόπουλος (EN)



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.