Επίδραση του εναπομείναντος όγκου ούρων στην ουροδόχο κύστη επί του προσδιορισμού της σπειραματικής διήθησης
Φωτόπουλος, Ανδρέας Δ.
Γλάρος, Δημήτριος
(EL)
Φωτόπουλος, Ανδρέας Δ.
Μουτσόπουλος, Χαράλαμπος
-
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Σχολή Ιατρικής Τμήμα Ιατρικής
ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΑΝΕΥΡΕΣΗ ΜΙΑΣ ΑΚΡΙΒΕΣΤΕΡΗΣ ΡΑΔΙΟΙΣΟΤΟΠΙΚΗΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΤΟΥ GFR, Ο ΔΕΙΚΤΗΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΗΚΕ ΣΕ 70 ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ: Α) ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΣΗΣ ΤΗΣ ΚΡΕΑΤΙΝΙΝΗΣ [24Η], Β) ΤΗΣ ΚΑΜΠΥΛΗΣ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ [PL], Γ) ΜΕ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ UV/P [DTPA(-)] ΚΑΙ Δ) ΜΕ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ UV/P, ΔΙΟΡΘΩΜΕΝΟΥ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΝΑΠΟΜΕΙΝΑΝΤΑ ΟΓΚΟ ΟΥΡΩΝ [DTPA(+)]. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΥΓΚΡΙΘΗΚΑΝ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥΤΗΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ (GOLDSTANDARD). ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΗΚΑΝ ΜΕΙΩΜΕΝΕΣ ΤΙΜΕΣ GFR ΣΤΟΥΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΥΞΗΜΕΝΕΣ ΤΙΜΕΣ ΣΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ, ΟΠΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΙΜΟΤΗΤΑΜΕ ΤΙΣ ΡΑΔΙΟΙΣΟΤΟΠΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΜΕΘΟΔΟ 24Η. ΓΕΝΙΚΑ ΟΙ ΜΕΘΟΔΟΙ PL ΚΑΙ 24Η ΥΠΕΡΕΚΤΙΜΟΥΝ ΤΟΝ GFR, Η ΔΕ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΝΑΠΟΜΕΙΝΑΝΤΑ ΟΓΚΟ ΟΥΡΩΝ ΜΕΓΙΣΤΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΗΣ DTPA(-), ΟΠΩΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΤΗΣ DTPA(+) ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ ΤΗΣ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ (R=0,99).
