Αντισώματα κατά δεοξυριβονουκλεικού οξέως (DNA) : ανάπτυξη και σύγκριση μεθόδων προσδιορισμού, κλινική σημασία

 
Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :

Αποθετήριο :
Ιδρυματικό Αποθετήριο Ολυμπιάς
δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
κοινοποιήστε το τεκμήριο




1989 (EL)

Αντισώματα κατά δεοξυριβονουκλεικού οξέως (DNA) : ανάπτυξη και σύγκριση μεθόδων προσδιορισμού, κλινική σημασία (EL)

Τζιούφας, Αθανάσιος Γ. (EL)

Μουτσόπουλος, Χαράλαμπος (EL)
Τζιούφας, Αθανάσιος Γ. (EL)
-
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Σχολή Ιατρικής Τμήμα Ιατρικής

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΔΙΠΛΗΣ ΕΛΙΚΑΣ DNA, ΑΝΑΠΤΥΧΘΗΚΕ ΜΙΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΑΠΛΗ, ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΝΖΥΜΙΚΟΥ ΑΝΟΣΟΠΡΟΣΡΟΦΗΤΙΚΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ (ELISA). ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ ΑΥΤΗ, ΕΛΕΓΧΘΗΚΑΝ ΟΡΟΙ ΑΠΟ 224 ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ ΡΕΥΜΑΤΙΚΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΚΑΙ 119 ΑΠΟ ΥΓΙΕΙΣ ΑΙΜΟΔΟΤΕΣ. Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ IGG ΚΑΙ IGM ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑ ΔΙΠΛΗΣ ΕΛΙΚΟΣ DNA, ΕΙΧΕ ΠΟΛΥ ΥΨΗΛΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΕΛ. ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ C3 ΚΑΙ C4 ΤΟΥ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΟΡΟΥ ΕΙΧΑΝ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΜΕ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ. ΕΠΙΠΛΕΟΝ Η ΜΕΛΕΤΗ ΔΙΑΔΟΧΙΚΩΝ ΟΡΩΝ ΑΠΟ 5 ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕΣΕΛ, ΕΔΕΙΞΕ ΟΤΙ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙ-DS DNA ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΣ ΔΕΙΚΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛ. Η ELISA ΣΥΓΚΡΙΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ FARR ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΟΣΟΦΘΟΡΙΣΜΟ. ΦΑΝΗΚΕ ΟΤΙ Η ELISA, ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΜΕΘΟΔΟΣ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΑΝΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ, ΕΝΩ Ο ΑΝΟΣΟΦΘΟΡΙΣΜΟΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΟ ΕΙΔΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ . ΟΤΑΝ ΟΙ ΟΡΟΙ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ ΜΕ ΣΕΛ, ΑΝΑΛΥΘΗΚΑΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ, ΦΑΝΗΚΕ ΟΤΙ ΤΟΣΟ Η ELISA, ΟΣΟ ΚΑΙ Η ΜΕΘΟΔΟΣ FARR, ΣΥΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΕΙΚΤΗ ΕΝΕΡΓΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ (ΔΕΛ). ΟΜΩΣ, Η ELISA ΣΥΣΧΕΤΙΖΟΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ ΣΤΟΝ ΟΡΟ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ. (EL)

doctoralThesis

Ανοσοενδυματική μέθοδος προσδιορισμού (EL)


Ελληνική γλώσσα

1989


Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Σχολή Ιατρικής Τμήμα Ιατρικής (EL)




*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.