Σε ένα καθεστώς ελεύθερης οικονομίας είναι αναγκαία η εμφάνιση ολοένα και περισσότερων νέων μορφών οικονομικών συναλλαγών με στόχο την ικανοποίηση των συνεχώς αυξανόμενων αναγκών του σύγχρονου συναλλακτικού κόσμου. Στο πλαίσιο, λοιπόν, μιας αέναης οικονομικής ανάπτυξης και έξαρσης του ελεύθερου ανταγωνισμού, οι επιχειρήσεις αναζητούν νέες μεθόδους ενίσχυσης της δραστηριότητάς τους και χρηματοδότησης των επενδύσεων τους. Παράλληλα, η στενότητα επιχειρηματικών κεφαλαίων, η προσπάθεια για αποφυγή σπατάλης των διαθέσιμων πόρων καθώς και η απελευθέρωση του τραπεζικού συστήματος, επέβαλαν την ανάπτυξη σύγχρονων μορφών χρηματοδότησης μεταξύ των οποίων και η χρηματοδοτική μίσθωση. Με τις συμβάσεις χρηματοδοτικής η επιχείρηση δεν απαιτείται να αγοράσει τον πάγιο εξοπλισμό που χρειάζεται, αλλά έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει τη χρήση των αγαθών αυτών έναντι μισθώματος, το οποίο μπορεί και να χρηματοδοτεί από τα κέρδη που θα της αποφέρει η χρησιμοποίηση του μισθίου. Αντικειμενικός σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η θεωρητική προσέγγιση της χρηματοδοτικής μίσθωσης. Στο πλαίσιο αυτό αναλύονται η έννοια της, οι μορφές της καθώς και τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα που προκύπτουν, ενώ γίνεται και σύγκριση του leasing με την παραδοσιακή μορφή χρηματοδότησης, τον τραπεζικό δανεισμό. Παράλληλα, παρουσιάζεται η πορεία της χρηματοδοτικής μίσθωσης στην Ελλάδα μέσω της ανάλυσης των τεσσάρων μεγαλύτερων εταιρειών του κλάδου για την περίοδο 2006 - 2010 με στόχο να εξαχθούν συμπεράσματα για το πως και εάν η οικονομική κρίση επηρέασε και τις εταιρείες του κλάδου.
