Δύο αιώνες μετά την πρώτη βιομηχανική επανάσταση (19ος αιώνας) οι επιχειρήσεις βρίσκονται αντιμέτωπες με την έλλειψη των πρώτων υλών και τους κινδύνους από την κλιματική αλλαγή. Η αλόγιστη εκμετάλλευση της γης και η ανεξέλικτη παραγωγική διαδικασία στις βιομηχανοποιημένες χώρες, προκαλεί την ταχεία καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος και της ατμόσφαιρας στον πλανήτη μας. Σήμερα, στις αρχές του 21ο αιώνα, πολλές επιχειρήσεις διακρίνοντας τους κινδύνους που θα αντιμετωπίσουν, αν ήδη δεν αντιμετωπίζουν, από την κλιματική αλλαγή και την καταστροφή του περιβάλλοντος, προβαίνουν σε στρατηγικές για την διαφύλαξη του και το περιορισμό της απαξίωσης του. Έτσι, υιοθετούν στρατηγικές όχι μόνο για την επίτευξη των οικονομικών τους στόχων αλλά και στρατηγικές για την επίτευξη στόχων σχετικές με θέματα κοινωνικής υπευθυνότητας, όπως ο περιορισμός της κατανάλωσης ορυκτών πρώτων υλών και θέματα για την προστασία του περιβάλλοντος, όπως την μείωση του ενεργειακού αποτυπώματος. H εφαρμογή μιας περιβαλλοντικής στρατηγικής από μια επιχείρηση, επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες, όπως την οικονομική της επίδοση, την επίδραση άλλων ενδιαφερομένων μερών (stakeholders), τους υπαλλήλους της κ.α. Τα αποτελέσματα μιας τέτοιας στρατηγικής δεν γίνονται αμέσως ορατά στις οικονομικές καταστάσεις της επιχείρησης και στην κοινωνία. Σε σύντομο όμως χρονικό διάστημα μπορούν να επιφέρουν σημαντικά οικονομικά και κοινωνικά οφέλη. Τα νοσοκομεία ανήκουν σε εκείνη την κατηγορία των επιχειρήσεων οι οποίες θα είχαν σημαντικά οφέλη από την εφαρμογή αντίστοιχών στρατηγικών, διότι για τις ανάγκες της λειτουργίας τους καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες ενέργειας, οι κτιριακές τους εγκαταστάσεις απλώνονται σε πολλά στρέμματα, απασχολούν πολλούς εργαζόμενους και με το έργο τους υπερασπίζουν και προάγουν την ανθρώπινη ζωή. Στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι προταθούν εκείνες οι στρατηγικές οι οποίες μπορούν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη ενός «πράσινου» νοσοκομείου.
