Τσιπούρες (Spams aurata) και λαβράκια (Dicentrarchus labrax) συλλέχθηκαν από τρεις διαφορετικές περιοχές στην Ελλάδα (θαλασσινά ψάρια εκτροφής από δυο διαφορετικές τοποθεσίες και ψάρια από μια λιμνοθάλασσα), με σκοπό τη διερεύνηση της συχνότητας προσβολής τους από Μετάζωα παράσιτα, την ένταση των παρασίτων και τους παράγοντες που τη συνδέουν με τη συχνότητα προσβολής. Στη μονάδα 1 (Χίος) η συχνότητα προσβολής από εξωπαράσιτα ήταν 61,5% και 76,9% για τα Μονογενή, 0% για τα Ισόποδα και 0% και 23% για τα Κωπήποδα, για την τσίπουρα και το λαβράκι, αντίστοιχα. Στη μονάδα 2 (Επίδαυρος) η συχνότητα προσβολής ήταν 13,3% και 26,3% για τα Μονογενή, 13,7% και 20% για τα Ισόποδα και 0% και 13,6% για τα Κωπήποδα, για την τσίπουρα και το λαβράκι, αντίστοιχα. Στα βράγχια των Sparidae παρατηρήθηκαν αιμορραγίες, εξαιτίας των Μονογενών παρασίτων, αλλά και στο δέρμα και τους οφθαλμούς εξαιτίας των νεαρών σταδίων του Ισόποδου Ceratothoa oestroides και προκάλεσαν σοβαρή παθολογία. Τα παράσιτα Furnestiniaecheneis και Diplectanum aequans είναι ειδικά παράσιτα της τσιπούρας και του λαβρακιου, αντίστοιχα, και παρατηρήθηκαν σεόλα τα συστήματα εκτροφής. Η λιμνοθάλασσα είχε τη μεγαλύτερη ποικιλία παρασίτων μεταξύ όλων το συστημάτων που μελετήθηκαν, παρ'όλα αυτά δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές συνέπειες στηνυγεία των μολυσμένων ψαριών από τα παράσιτα. Το Lernanthropus kroyeri είναι παράσιτο του λαβρακιου και βρέθηκε μόνο σε αυτό το είδος, αλλά και στις δυο μονάδες εκτροφής.
(EL)
Sea bream Spams aurata L. and sea bass Dicentrarchus labraxL. were sampled from three different locations in Greece (2 cage fish farms located in different geographic areas and a lagoon), in order to investigate the prevalence of Metazoa parasites, the intensity and the factors associated with the prevalence. In farm 1 (Eastern Greece) the prevalence of the ectoparasites was: 61.5% and 76.9% for Monogenea, 0% for Isopoda and 0% and 23% for Copepoda in sea bream and sea bass, respectively. In farm 2 the prevalence was: 13.3% and 26.3% for Monogenea, 13.7% and 20% for Isopoda and 0% and 13.6% for Copepoda in sea bream and sea bass, respectively. Lesions in the gills of Sparidae were due to monogeneans, but lesions in the skin and eyes were due to Ceratothoa oestroides larval stages causing severe pathology. Furnestinia. echeneis and Diplectanum aequans were host specific for sea bream and bass, respectively and showed persistence in all aquaculture systems. The Greek lagoon had the largest variety of parasites among the ecosystems studied, however, this variety did not significantly affect the health of infected fish. Lernanthropus kroyeri was host specific and was detected only in sea bass in both cage farms investigated.
(EN)