Διπλωματική εργασία - Πάντειο Πανεπιστήμιο. Γενικό Τμήμα Δικαίου, ΠΜΣ “Δίκαιο και Ευρωπαϊκή Ενοποίηση", κατεύθυνση Ιδιωτικό Δίκαιο, 2014
The Structure of Sport consists of the method to resolve disputes arising from the application of law in the sporting scene. Sport is a domain that is positioned within a regulated society, enacted primarily for the public interest. Conflicts and disputes arising in the field should be treated with distinct procedures promoting the ethos and ideal of sport. Moreover, sport is now considered as breeding ground for broader development of economic activity, primarily constituted by Unions, Sports Limited Companies, as well as entities gaining significant financial benefits. Therefore, the quick resolution of a dispute in accordance with the principles of fairness is viewed as a prerequisite of the judicial mechanism. The characteristics of arbitration seem to fulfill the requirements/criteria set for the sport justice institutional bodies in order for them to act effectively and efficiently. Consequently, arbitration is mostly relevant to litigate both at national and international level according to the international operational standards and CAS is considered as the main exponent of the so-called “lex sportiva”. However, there are concerns regarding the actual reference to ex lege foundation as compulsory arbitration institute. At the same time, the mediation process constitutes an effective method for alternative dispute resolution (ADR) provides an additional opportunity for holistic approach to sports disputes. Despite this, the athletic mediation at national level is considered terra incognita. Nevertheless, the appropriate integration of the above mentioned bodies within the sports law that is currently under review will provide the basis and preliminary act for the improvement of sport wrongs.
Βιβλιογραφία: σ. 127-132
Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα στο οικοδόμημα του Αθλητισμού αποτελεί ο τρόπος επίλυσης των διαφορών που ανακύπτουν από την εφαρμογή των κανόνων δικαίου στο αθλητικό γίγνεσθαι. Ο αθλητισμός είναι ένας κόσμος ο οποίος εδρεύει εντός οργανωμένης κοινωνίας, θεσπισμένος χάριν δημοσίου κυρίως σκοπού. Οι συγκρούσεις και οι διαφορές που αναφύονται στο πεδίο του θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με γνώμονα τα αθλητικά και φίλαθλα ήθη καθώς επίσης της ιδέας του αθλητισμού. Παράλληλα, ο αθλητισμός σήμερα θεωρείται έδαφος πρόσφορο για την ανάπτυξη ευρείας οικονομικής δραστηριότητας, αναπτυσσομένης κατά κύριο λόγο από σωματεία και Αθλητικές Ανώνυμες Εταιρείες, νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου τα οποία αποκομίζουν σημαντικά οικονομικά οφέλη. Συνεπώς, η ταχεία επίλυση της διαφοράς η οποία ωστόσο θα εναρμονίζεται παράλληλα με τις αρχές της ορθής δίκης αποτελεί σκοπούμενο και προαπαιτούμενο του δικαιοδοτικού μηχανισμού. Τα χαρακτηριστικά του θεσμού της Διαιτησίας φαίνεται πως ανταποκρίνονται στις προϋποθέσεις που θα πρέπει να πληρούν τα αθλητικά όργανα απονομής δικαιοσύνης ώστε να κρίνονται αποτελεσματικά. Για τον λόγο αυτό, ο εν λόγω θεσμός εφαρμόζεται κατά κύριο λόγο στην επίλυση των διαφορών τόσο σε εθνικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο με πρότυπο ομαλούς λειτουργίας και εκφραστή της λεγόμενης lex sportiva το C.A.S, χωρίς ωστόσο να ελλείπουν οι προβληματισμοί ως προς το αν στην πραγματικότητα αναφερόμαστε σε ex lege θεμελίωση αναγκαστικής Διαιτησίας. Παράλληλα, ο θεσμός της διαμεσολάβησης, ο οποίος συνιστά μια αποτελεσματική μέθοδο εναλλακτική επίλυσης διαφορών παρέχει μια επιπρόσθετη δυνατότητα για την πληρέστερη αντιμετώπιση των αθλητικών διαφορών. Παρά το γεγονός αυτό εντούτοις, η αθλητική διαμεσολάβηση σε εθνικό επίπεδο θεωρείται terra incognita. Η ορθή ενσωμάτωση των ανωτέρω θεσμών στο νέο αθλητικό νόμο, του οποί-ου επίκειται η ψήφιση στο προσεχές μέλλον, θα αποτελέσει έρεισμα και εφαλτήριο για την προοδευτική βελτίωση των κακώς κειμένων στον αθλητικό χώρο.
Πάντειον Πανεπιστήμιο
