Αντικείμενο της παρούσης εργασίας είναι οι εταιρικές σχέσεις συνεργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τρίτες χώρες εντός του πλαισίου της Μεταναστευτικής της Πολιτικής . Η εργασία οργανώνεται σε έξι κεφάλαια.
Στο πρώτο κεφάλαιο, επιχειρείται μια θεωρητική προσέγγιση της εξωτερικοποίησης της μεταναστευτικής πολιτικής στον ευρωπαϊκό χώρο. Πραγματοποιείται μια σύντομη ιστορική αναδρομή σε κομβικές συμφωνίες που καθόρισαν την παραπάνω πολιτική, αναλύεται η πρακτική της εφαρμογή και παρουσιάζεται το περιεχόμενο του νέου Ευρωπαϊκού Συμφώνου για το Άσυλο και τη Μετανάστευση Στα επόμενα κεφάλαια, παρατίθενται τα δεδομένα και η εφαρμογή της παραπάνω πολιτικής στις χώρες της Αφρικής.
Στο δεύτερο και τρίτο κεφάλαιο ,παρουσιάζεται το πλαίσιο των εταιρικών σχέσεων Ευρώπης-Αφρικής και εξετάζονται οι περιπτώσεις της Τυνησίας και του Μαρόκου. Γίνεται εκτενής αναφορά στους τομείς της συνεργασίας τους με την Ένωση και ελέγχονται τα αποτελέσματα αυτής στα ζητήματα της μετανάστευσης, της διαχείρισης των συνόρων και της ασφάλειας. Επιπλέον, καταδεικνύονται οι προκλήσεις της παραπάνω σχέσης αναφορικώς με τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Στο τέταρτο κεφάλαιο, μελετώνται οι σχέσεις Ευρώπης και Αιγύπτου. Περιγράφονται οι λόγοι για τους οποίους η Αίγυπτος θεωρείται ως κομβικός στρατηγικός εταίρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εξετάζονται οι μεταξύ τους συμφωνίες. Παρουσιάζεται η μεταναστευτική πολιτική της Αιγύπτου και αναλύονται οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει στη συνεργασία της με την Ευρώπη.
Στο πέμπτο κεφάλαιο, μελετάται η Κοινή Δήλωση Ευρωπαϊκής Ένωσης- Τουρκίας του 2016. Διερευνώνται οι σχέσεις Ευρώπης-Τουρκίας και η προσφυγική κρίση του 2015.Εξετάζεται το περιεχόμενο της Δήλωσης αλλά και τα αποτελέσματα της ενώ αναλύεται η μεταναστευτική πολιτική της Τουρκίας και η κατάσταση των Σύρων προσφύγων. Γίνεται αναφορά και στον ρόλο της Ελλάδας . Στο τελευταίο κεφάλαιο εξετάζεται η περίπτωση της Αβανίας και το Μνημόνιο Κατανόησης με την Ιταλία.
Η σκοπιμότητα της εργασίας αφορά να εντοπισθεί το κατά πόσο οι στόχοι της Ευρώπης υλοποιούνται από τη μεταναστευτική της πολιτική. Παράλληλα ,να καταδειχθεί το εάν οι συμφωνίες που συνάπτει με τρίτες χώρες για τη διαχείριση του μεταναστευτικού είναι συμβατές με το Ευρωπαϊκό και Διεθνές Δίκαιο και δεν
καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ως μεθοδολογία χρησιμοποιήθηκε η βιβλιογραφική έρευνα
(EL)
The subject of this thesis is the cooperation partnerships of the European Union with third countries within the framework of its Migration Policy. The essay is divided into six chapters.
In the first chapter, a theoretical approach to the externalization of migration policy in the European area is attempted. A brief historical review of key agreements that determined the above policy is made, its practical implementation is analysed and the content of the new European Pact on Asylum and Migration is presented. In the following chapters, are presented the data and the implementation of the above policy in African countries.
The second and third chapter present the framework of Europe-Africa partnerships and examines the cases of Tunisia and Morocco. Extensive reference is made to the areas of their cooperation with the Union and its results are monitored on issues of migration, management and safety. In addition, light is shed on the challenges of this relationship regarding the human rights.
In the fourth chapter, the relations between Europe and Egypt are studied. The chapter highlights the reasons why Egypt is seen as a key strategic partner of the European Union and examines the agreements between them. Egypt's migration policy is also presented in the chapter and there is an analysis of the difficulties it faces in its cooperation with Europe.
In the sixth chapter, the 2016 EU-Turkey Joint Statement is being studied. The relations between Europe and Turkey and the refugee crisis of 2015 are studied. The content of the Statement and its results are examined, while Turkey's migration policy and the situation of Syrian refugees are analyzed. Reference is also made to the role of Greece. In the last chapter reference is made to the case of Albania and to the Memorandum of Understanding with Italy. The purpose of the essay is to identify whether Europe's objectives are being implemented by its migration policy. At the same time, to demonstrate whether the agreements concluded with third countries for the management of migration are
compatible with European and International Law and do not violate human rights. Bibliographic research was used as a methodology.
(EN)
Panteion University
