Επαναπροσδιορίζοντας την κατοίκηση στα νησιά των Κυκλάδων: μία πρότυπη φόρμα κατοίκησης στην Αληθινή της Σύρου
(EL)
Μαραγκου Αννα
(EL)
Maragou Anna
(EN)
Ουγγρινης Κωνσταντινος-Αλκετας
(EL)
Τσακαλακης Δημητριος
(EL)
Τζομπανακης Αλεξιος
(EL)
Πολυτεχνείο Κρήτης
(EL)
Ouggrinis Konstantinos-Alketas
(EN)
Technical University of Crete
(EN)
Tsakalakis Dimitrios
(EN)
Tzobanakis Alexios
(EN)
Αντιμετωπίζοντας τα Κυκλαδονήσια ως πηγή εσόδων κατά την τουριστική περίοδο και μόνο, ενισχύεται η εγκατάλειψη αυτών, η ερημοποίησή τους και υπονομεύεται η ανάπτυξη και η ανάδειξη που δύναται να έχουν.
Η ζωή στα νησιά χαρακτηρίζεται από δυσκολίες και περιορισμούς όπως πχ. η πρόσβαση, οι παροχές υπηρεσιών και οι επιλογές όπως προς τη διασκέδαση κ.α. και εξαρτάται άμεσα από τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν.
Αυτό ωθεί τους ντόπιους σε ένα κατοικείν άμεσα συναρτώμενο με τη φύση και το φυσικό περιβάλλον τους.
Σκοπός αυτή της διπλωματικής εργασίας είναι να προτείνει μέσω ενός συμπλέγματος μόνιμης και περιστασιακής κατοίκησης μία πιθανή φόρμα μη εγκατάλειψης των νησιών μας, μετατρέποντάς τα σε πυρήνες έλξης καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου και παρέχοντας στους νησιώτες την γνώση να
υπερπηδούν τις δυσκολίες που προβάλλει ο τόπος.
Θεμέλιο αυτής της φόρμας αποτελεί ο χαρακτήρας και η διαφορετικότητα κάθε νησιού, η παράδοση αυτού, και τα όσα προσφερόμενα από τον τόπο.
Ο πρότυπος οικισμός που θα παρουσιαστεί ως αποτέλεσμα αυτής της διερευνητικής εργασίας απαρτίζεται από μόνιμες και περιστασιακές μονάδες κατοίκησης, τρία (3) εργαστήρια [ λουκουμοποιείο, μαρμαροτεχνείο και οινοποιείο] που δυνητικά επανδρώνονται κυρίως από τους
κατοίκους του οικισμού και εξασφαλίζουν την συνέχιση παραδοσιακών τεχνών και τεχνικών, και τέλος χώρους συλλογικής χρήσης [συλλογική κουζίνα, χώρο πολλαπλών δραστηριοτήτων – αναψυχής και χώρο μελέτης]
Το εν προκειμένω project χωροθετείται μεταξύ της Αγ. Παρασκευής και της Αληθινής στη Σύρο, χωρίς αυτή η επιλογή να αποτελεί τη μοναδική ικανή θέση να το φιλοξενήσει.
Τέλος οφείλει να ειπωθεί πως δίνεται ιδιαίτερη σημασία στην ενίσχυση του κατοίκου στο τοπίο, χάρη στην ευμεταβλητότητα των συλλογικών χώρων, την εύκολη μετακίνηση και τοποθέτηση των περιστασιακών μονάδων κατοίκησης και την ελευθερία να επέμβει σε όλη την περιοχή σύμφωνα με τις ανάγκες του.
(EL)
