Σκοπός της εργασίας είναι να καθοριστούν τα βέλτιστα τελικά όρια εκσκαφής του ορυχείου ενός
λιγνιτικού πολυστρωματικού κοιτάσματος με οικονομικά κριτήρια. Τα κοιτάσματα αυτού του τύπου παρου-
σιάζουν δυσκολία στην προσομοίωσή τους λόγω της περίπλοκης γεωλογικής δομής τους (δυσκολία στην
κατασκευή του ψηφιακού τους ομοιώματος) αλλά και των σύνθετων μεθόδων που απαιτούνται για την
εκμετάλλευσης τους (ειδικές τεχνικές εκτίμησης των εκμεταλλεύσιμων στρωμάτων). Αρχικά αναλύονται οι
παράγοντες και ο τρόπος που επιδρούν στον καθορισμό των ορίων του κοιτάσματος και στην συνέχεια πε-
ριγράφεται ο τρόπος με τον οποίο υλοποιούνται τα ψηφιακά ομοιώματα αλλά και οι δυσκολίες-ιδιαιτερό-
τητες που υπάρχουν στα πολυστρωματικά κοιτάσματα. Προτείνεται μία νέα μεθοδολογία κατασκευής ψη-
φιακών ομοιωμάτων η οποία έχει ως βασικά μέρη της την χρήση της αξίας ως ιδιότητας και την διαφορική
διαμέριση του χώρου. Το ομοίωμα αυτό χρησιμοποιείται σε μεθόδους βελτιστοποίησης όπως ο αλγόριθμος
Lerchs-Grossman για τον καθορισμό των ορίων της εκσκαφής και της οικονομικής αξίας της εκμετάλλευσης.
Η ορθότητα της αναπτυχθείσας μεθοδολογίας επαληθεύτηκε με την εφαρμογή της σε ένα υποθετικό κοίτα-
σμα απλής γεωμετρίας με προκαθορισμένα γεωμετρικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά, του οποίου τα βέλτι-
στα τελικά όρια εκσκαφής είναι γνωστά. Στη συνέχεια εφαρμόστηκε σε πολυστρωματικό λιγνιτικό κοίτασμα
από την περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας και εκτιμήθηκε η τελική μορφή του ορυχείου καθώς και η καθαρή
παρούσα αξία της εκμετάλλευσης. Με βάση αυτή, εφόσον υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες, είναι δυνα-
τόν να αυξηθούν σημαντικά τα μεταλλευτικά αποθέματα και η προστιθέμενη αξία της εκμετάλλευσης. Τέλος
συμπεραίνεται ότι οι συνθήκες ανταγωνισμού της κοινής Ευρωπαϊκής αγοράς μειώνουν την αποδοτικότητα
του πόρου αυτού (λιγνίτη) και συνολικά την ανταγωνιστικότητα του συνόλου της εγχώριας αγοράς ηλεκτρι-
κής ενέργειας.
(EL)
