Ο θρησκευτικός τουρισμός στη δυτική Θεσσαλία: Τρίκαλα, Καλαμπάκα (Μετέωρα)
Λαχλάλι, Λαρμπί Παναγιώτης, Aχμέτ
Ο θρησκευτικός τουρισμός αποτελεί μία μορφή τουρισμού που βασίζεται στην πραγματοποίηση τουριστικών δραστηριοτήτων γύρω από μνημεία και χώρους θρησκευτικού ενδιαφέροντος, ενώ στην ξενόγλωσση ορολογία, περιγράφεται υπό την ευρύτερη έννοια του προσκυνηματισμού, όχι μόνο σε θρησκευτικά μνημεία αλλά και σε ιστορικούς τόπους και μνημεία πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Στην Ελλάδα, ο θρησκευτικός τουρισμός αποτελεί σημαντικό μέρος της ελληνικής τουριστικής κίνησης, καθώς η χώρα μας είναι ένας από τους πρώτους δέκτες του Χριστιανισμού και χαρακτηρίζεται από υψηλό βαθμό διασποράς θρησκευτικών μνημείων και ιερών χώρων. Παράλληλα, αυτό το είδος τουρισμού συνδέεται άρρηκτα με την προστασία της τοπικής κουλτούρας, την προστασία του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος και την εναλλακτική χρήση τουριστικών υπηρεσιών πέρα από τα πλαίσια του μαζικού τουρισμού. Επιπλέον, ο θρησκευτικός τουρισμός, βασιζόμενος στις αρχές της αειφορίας, συμβάλλει σε σημαντικό βαθμό στην περιφερειακή και τοπική ανάπτυξη της χώρας. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η παρουσίαση του θεωρητικού πλαισίου που διέπει την έννοια του θρησκευτικού τουρισμού, η ανάλυση των χαρακτηριστικών του στην Ελλάδα και ειδικότερα στην περιοχή της Δυτικής Θεσσαλίας, και η διερεύνηση των στάσεων, των απόψεων και των κινήτρων των επισκεπτών στην περιοχή, ώστε να εξαχθούν συμπεράσματα αναφορικά με το προφίλ των θρησκευτικών τουριστών και τις δυνατότητες ανάπτυξης αυτού του είδους αειφορικού τουρισμού στην Ελλάδα.
.jpg){kind=logo}
