Το αντικείμενο της πτυχιακής μελέτης ήταν ανασκόπηση βιβλιογραφίας σχετικά με την επίδραση της αφυδάτωσης στην αθλητική απόδοση στην ποδηλασία. Φτάνοντας, λοιπόν, στο τέλος της πτυχιακής εργασίας, συμπεραίνουμε ότι η αφυδάτωση μειώνει την αθλητική απόδοση σε παρατεταμένη άσκηση ποδηλασίας, επηρεάζοντας τους μηχανισμούς ρύθμισης της θερμοκρασίας του σώματος, τον όγκο παλμού, την καρδιακή συχνότητα και τη ροή αίματος στους μύες και το δέρμα. Η απόδοση σε μέτριας και υψηλής έντασης άσκηση μειώνεται ακόμα και όταν ο αθλητής είναι αφυδατωμένος κατά 2% του σωματικού βάρους του.Προκειμένου να αποφευχθεί η μείωση της απόδοσης των αθλητών, δημιουργείται η ανάγκη για επαρκή πρόσληψη υγρών και ηλεκτρολυτών πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την άσκηση. Πριν την άσκηση, στόχος του αθλητή πρέπει να είναι να ξεκινάει την άσκηση ενυδατωμένος και με φυσιολογικά επίπεδα ηλεκτρολυτών στο αίμα. Είναι δύσκολο να προταθεί ένα συγκεκριμένο μοτίβο για την αναπλήρωση των αναγκών σε υγρά διότι διαφέρει το είδος των ασκήσεων, το κλίμα, η προπονητική κατάσταση, ο θερμοεγκλιματισμός του κάθε ατόμου, η γενετική προδιάθεση κλπ. Οι αλλαγές στο σωματικό βάρος, αιματολογικοί παράμετροι, δείκτες ούρων και τεχνικές βιοηλεκτρικής εμπέδησης αποτελούν τρόπους για την αξιολόγηση της κατάστασης της υδάτωσης του αθλητή. Ο αθλητής μπορεί να ελέγχει μόνος του την κατάσταση της υδάτωσης του και να προλαμβάνει ή να ανιχνεύει τυχόν αφυδάτωση. Η ανάνηψη του αθλητή μετά την άσκηση είναι σημαντικό ζήτημα προκειμένου να αποκατασταθεί η υδατική ισορροπία και να αναπληρωθούν απώλειες μυϊκού και ηπατικού γλυκογόνου. Η κατανάλωση υγρών σε συνδυασμό με πλήρες γεύμα μπορεί να παρέχει γρήγορη επανυδάτωση και αναπλήρωση των απωλειών ηλεκτρολυτών.
Harokopio University
