Οι αφηγήσεις περιπέτειας στην παιδική και εφηβική νεοελληνική λογοτεχνία : μυθιστορήματα περιπέτειας Ελλήνων συγγραφέων με βασικό θέμα το θησαυρό
(EL)
Καλογιαννίδου, Παναγιώτα - Γεώργιος
Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών. Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού. Παιδικό Βιβίο και Παιδαγωγικό Υλικό.
(EL)
Το μυθιστόρημα αποτελεί σημαντικό μέσο, με το οποίο τα παιδιά μπορούν να γνωρίσουν και να περιπλανηθούν όχι μονό στο φαντασιακό, αλλά και στον πραγματικό κόσμο. Η παραλογοτεχνία έχει στιγματιστεί αρνητικά. Έντονη είναι η προκατάληψη γονιών και εκπαιδευτικών απέναντι στις αφηγήσεις περιπέτειας.Οι περισσότεροι θεωρούν, και ιδιαίτερα τα προηγούμενα χρόνια, πως οι αφηγήσεις περιπέτειας και επιστημονικής φαντασίας αποτελούν «φτωχά» κείμενα, καθώς δεν προσφέρουν τίποτα στα παΐδια.Στην παρούσα εργασία, σκοπός της έρευνας είναι να μελετηθούν σύγχρονα ελληνικά περιπετειώδη αφηγηματικά κείμενα με βασικό θέμα το θησαυρό, να διερευνηθούν τα χαρακτηριστικά των έργων που επιλέχτηκαν και εντάσσονται στις αφηγήσεις περιπέτειας και να χαρτογραφηθεί μια ενδεχόμενη τυπολογία, αφενός της θεματολογίας των αφηγήσεων της συγκεκριμένης κατηγορίας λογοτεχνικών κειμένων και αφετέρου της δομής τους με τη διερεύνηση των βασικών δομικών σχημάτων που επισημαίνονται στα κείμενα αυτά,Στηριζόμενοι στο φορμαλισμό και το σύστημα που έχει προτείνει η r. luckens. επιλέγεται η ανάλυση περιεχομένου σε δέκα μυθιστορήματα περιπέτειας, τα οποία πληρούν τα κριτήρια επιλογής που τέθηκαν. στα πρώτα κεφάλαια της εργασίας, παρουσιάζεται το θεωρητικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εντάσσονται τα μυθιστορήματα περιπέτειας,. αναφέρονται στοιχειά της παραλογοτεχνίας και ειδικότερα των αφηγήσεων περιπέτειας. έπειτα και από μια σύντομη ιστορική ανάδρομη στην ξένη, αλλά και στην ελληνική παραγωγή, Ακόλουθει η ερευνά και συγκεκριμένα η μελέτη τυπολογικών στοιχείων από τα δέκα ελληνικά μυθιστορήματα περιπέτειας με βάση το φορμαλισμό και το σύστημα που έχει προτείνει η r. luckens ως προς το θησαυρό, τους χαρακτήρες, την πλοκή και το σκηνικό. μετά τον εντοπισμό, την καταγραφή των στοιχείων και την επεξεργασία τους παρουσιάζονται τα συμπεράσματα. Η κατάργηση λοιπόν της τυποποιημένης δομής και προβλεπόμενα συμπεράσματα, περισσότερη αμφισβήτηση και αντιλογία, σφαιρικότερη παρουσίαση των χαρακτήρων με θετικά και αρνητικά στοιχειά αποτελούν ορισμένες αλλαγές που μπορούν να γίνουν στις αφηγήσεις περιπέτειας και να συμφωνούν με τις απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής.
