Όψεις και εννοιολογήσεις του γάμου στα πλαίσια ενός ορεινού χωριού της Κρήτης
(EL)
Γρυλλάκη, Μαρία
Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Σχολή Κοινωνικών Επιστημών. Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας. Κοινωνική και Ιστορική Ανθρωπολογία.
(EL)
Οι κάτοικοι του χωριού Ζωνιανά, στην ορεινή Κρήτη, εννοιολογούν την κατηγορία του γάμου ως μία διαδικασία μέσα από την οποία το άτομο ολοκληρώνει την ταυτότητα του και την κοινωνική του υπόσταση. Η ιδέα του γάμου αντιπροσωπεύει μία εικόνα ολοκλήρωσης του εαυτού, η οποία μάλιστα «συμβαίνει» στη ζωή του ατόμου αρκετά νωρίς. Ο γάμος γίνεται αντιληπτός ως μία κίνηση που καλλιεργείται και κατασκευάζεται στο υποκείμενο από την παιδική του ηλικία. Η οικειοποίηση και η εσωτερίκευση της επιθυμίας του ατόμου, μέσω του «habitus» - έθους, να δημιουργήσει οικογένεια σε μικρή ηλικία, μας προβάλει την ανάγκη του για την κοινωνική αναγνώριση που θ’ αποκτήσει μέσω της νέας ταυτότητας του. Επίσης, όσο πιο «νωρίς» στη ζωή ενός ατόμου συνάπτεται ένας γάμος τόσο πιο «νωρίς» επιτελείται ο ατομικός και οικογενειακός του εγωισμός. Επομένως, μέσω του γάμου- της κοινωνικής αυτής πρακτικής- εκφράζεται η εγωιστική διάθεση του κάθε ατόμου. Το αίσθημα του εγωισμού αναφέρεται στην επίδειξη της δύναμης τόσο του ατόμου όσο και της οικογενείας. Η ταυτότητα του υποκειμένου αναδεικνύεται και αναλύεται μέσω ενός συνεχούς αγωνιστικού ιδιώματος. Κανόνας επιτέλεσης αυτού του ιδιώματος είναι ο εγωισμός που έχει να κάνει με την διεκδίκηση της διαφορετικότητας. Επίσης, άμεσα συνδεδεμένο με το αίσθημα του εγωισμού είναι η παράμετρος της επιδεικτικής κατανάλωσης. Μέσα από την προσφορά υλικού πλούτου στις γιορτές αλλά και της αγοράς ακριβών αντικειμένων τα άτομα προσπαθούν να επιτελέσουν τον εγωισμό τους αλλά και να κατασκευάσουν και να προσδιορίσουν την ταυτότητα τους. Προσεγγίζοντας το γάμο στο ορεινό χωριό της Κρήτης πρόσεξα ότι είναι ένα γεγονός με οικονομική και πολιτική διάσταση. Δεν θα ήταν υπερβολή να προσθέσω ότι ο γάμος είναι ένα συνολικό κοινωνικό φαινόμενο, καθώς επιδιώκει την επιβίωση και την ανάδειξη της ενότητας της οικογένειας αλλά και την εξασφάλιση διεύρυνσης και σύναψης σχέσεων (συγγενικών, κοινωνικών, πολιτικών). Η εμβριθής διερεύνηση των πεδίων της οικογένειας, της συγγένειας, της οικονομίας και της πολιτικής των σχέσεων (ο γάμος ως μορφή στρατηγικής για τη δημιουργία συμμαχιών) μου επέτρεψε να εξετάσω τον γάμο από μία «ολιστική» σκοπιά. Ο γάμος στην Κρήτη δεν αποτελεί απλά ένα συγκυριακό γεγονός αλλά ένα τρόπο ύπαρξης των κοινωνικών ομάδων.
