Το νησί της Κέρκυρας αποτέλεσε από την πρώτη μεταπολεμική περίοδο έναν από τους πιο δημοφιλής τουριστικούς προορισμούς της χώρας. Εν τούτοις, σήμερα οι αρνητικές επιπτώσεις απ’ την τουριστική συχνότητα και την πίεση στο φυσικό και δομημένο περιβάλλον του νησιού είναι πλέον σοβαρές. Η κατάσταση που διαμορφώθηκε κυρίως κατά την τριακονταετία 1951-81 συντέλεσε στην βίαιη μετατροπή του αγροτικού περιβάλλοντος σε αστικό – τουριστικό με την απουσία εξειδικευμένης χωροταξικής πολιτικής και αρνητικές επιπτώσεις τόσο στο παραδοσιακό, φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον όσο και στην τοπική κοινωνία. Η παρουσα εργασια επιχειρει να καταγραψει και να διερευνησει την διαμορφωμενη κατασταση στον παρακτιο τουριστικό χώρο του οικισμού ‘Κάβος’ του Δήμου Λευκιμμαίων.
(EL)
2ο Πανελλήνιο συνέδριο διαχείρισης και προστασίας παράκτιων ζωνών
(EL)
