Το άρθρο εξετάζει πώς ο ουμανιστής ιατρός και μετέπειτα καθηγητής Ιατρικής στα μεγάλα Πανεπιστήμια της Ιταλίας, Girolamo Mercuriale του Φορλί (1530-1606), προσέγγισε το ζήτημα των νέων ασθενειών με ιατρικούς αλλά και θρησκευτικούς-κοινωνικούς όρους στο ιατρικό του βιβλίο De arte gymnastica (Βενετία, 1569), όντας προσωπικός ιατρός του Καρδινάλιου Alessandro Farnese (1520-1589). Η ιατρική γυμναστική του Mercuriale, ως ιατρική μέθοδος αντιμετώπισης των νέων ασθενειών, αναδεικνύεται ως παραδειγματική, αφενός, της επιστημονικής-ιατρικής κουλτούρας της Ρώμης των μέσων του 16ου αι. και, αφετέρου, των πολιτικών-θρησκευτικών στρατηγικών της Καθολικής Εκκλησίας ως προς τον έλεγχο της κουλτούρας του σώματος στο πλαίσιο της Αντιμεταρρύθμισης
(EL)
The paper examines how the humanist physician and later professor of medicine at the great Universities of Italy, Girolamo Mercuriale of Forlì (1530-1606), addressed the issue of new diseases in medical as well as religious-social terms in his medical book De arte gymnastica (Venice, 1569), while he served as the personal physician of Cardinal Alessandro Farnese (1520-1589). Mercuriale's medical gymnastics, as a medical method for the treatment of new diseases, stands out as paradigmatic, on the one hand, of the scientific-medical culture of mid-sixteenth century Rome and, on the other hand, the political-religious strategies of the Catholic Church regarding the control of body culture in the context of the Counter-Reformation.
(EN)
Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, ΕΚΠΑ
