Πρότυπα για ευφυή σύνθετα υλικά και κατασκευές με δυνατότητες αυτοανίχνευσης βλάβης
Χρυσοχοΐδης, Νικόλαος
Δέντσορας, Αργύρης
Πολύζος, Δημοσθένης
Παπαδημητρίου, Κωνσταντίνος
Καράμπαλης, Δημήτρης
Chrysochoidis, Nikolaos
Φασόης, Σπήλιος
Σαραβάνος, Δημήτρης
Φιλλιπίδης, Θεόδωρος
Σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής είναι η ανάπτυξη προτύπων
πεπερασμένων στοιχείων ικανών να προσομοιώσουν την μορφική και δυναμική απόκριση
ευφυών δοκών με διαστρωματική αποκόλληση. Έμφαση δίνεται στη χρήση
πιεζοηλεκτρικών διεγερτών και αισθητήρων.
Στη πρώτη ενότητα πραγματοποιούνται πειραματικές μετρήσεις σε δοκούς με
αποκόλληση χρησιμοποιώντας διάφορες μεθοδολογίες διέγερσης και δειγματοληψίας, οι
οποίες περιλαμβάνουν πιεζοηλεκτρικά στοιχεία (actuators,sensors) εκτός των κλασικών
μεθόδων (shaker, accelerometer). Από τις πειραματικές μετρήσεις διαπιστώνονται οι
δυνατότητες χρήσης πιεζοηλεκτρικών στοιχείων ενώ ανιχνεύεται και ποσοτικοποιείται η
επίδραση της ύπαρξης και έκτασης αποκόλλησης στα μορφικά χαρακτηριστικά των δοκών.
Στη συνέχεια διατυπώνονται μοντέλα μεσομηχανικής αποσκοπώντας στη προσομοίωση
της ηλεκτρομηχανικής συμπεριφοράς ευφυών δοκών με αποκόλληση. Τα πρότυπα αυτά
είναι συζευγμένα ηλεκτρομηχανικά και με τη χρήση κατάλληλου πεπερασμένου στοιχείου
δοκού οδηγούν στο ηλεκτρομηχανικό σύστημα το οποίο χρησιμοποιείται για να προβλέψει
τη στατική και μορφική απόκριση δοκών με διαστρωματική αποκόλληση.
Στην επόμενη ενότητα τα πρότυπα μεσομηχανικής καθώς και το πεπερασμένο στοιχείο
επεκτείνονται, έτσι ώστε να επιβάλλονται με φυσικό τρόπο συνθήκες επαφής και
περιορισμού της οριζόντιας κίνησης (τριβής) μεταξύ των δύο μερών της αποκόλλησης. Το
συζευγμένο μη‐γραμμικό ηλεκτρομηχανικό σύστημα που προκύπτει χρησιμοποιείται για να
προσδιορίσει τη μεταβατική απόκριση δοκών με αποκόλληση και επαληθεύεται με
πειραματικές μετρήσεις.
Τέλος παρουσιάζεται ένα δισδιάστατο πρότυπο πεπερασμένο στοιχείο ευφυούς δοκού
με αποκόλληση. Στο πρότυπο αυτό τα μοντέλα μεσομηχανικής επεκτείνονται
περιλαμβάνοντας μεταβλητό πεδίο επίπεδων και εγκάρσιων αξονικών μετατοπίσεων,
αποτελώντας τις δύο διαστάσεις του μοντέλου ώστε να προβλέψει τη στατική, μορφική και
δυναμική απόκριση δοκών μεγάλου πάχους με αποκόλληση σε υψηλές συχνότητες.
Χρησιμοποιείται για να προσομοιάσει συμμετρικές κατά το πάχος ιδιομορφές και την
κυματική διάδοση υψηλών συχνοτήτων ευφυών δοκών με αποκόλληση. Τέλος τα μοντέλα εφαρμόζονται για τον περαιτέρω προσδιορισμό της βλάβης μέσα από την απόκριση χρόνου‐συχνότητας.
