Ένα σύγχρονο ερευνητικό εργαστήριο καθορίζεται από τη διαθεσιμότητα ψηφιακής τεχνολογίας. Το άρθρο εστιάζει στην περίπτωση ενός εργαστηρίου επεξεργασίας ιατρικής εικόνας. Ειδικότερα, παρουσιάζει τη συνεργασία ενός Επίκουρου καθηγητή Βιοϊατρικής Μηχανικής και μιας Υποψήφιας Διδάκτορα πάνω στη λήψη ψηφιακών εικόνων ιστοπαθολογίας και στη δημιουργία περιοχών ενδιαφέροντος (Regions Of Interest-ROI), με σκοπό τη δημιουργία αλγόριθμου υποβοηθούμενης διάγνωσης. Στο άρθρο εξετάζω τους τρόπους με τους οποίους οι ερευνήτριες/ερευνητές κατανοούν, διαμορφώνουν και ταξινομούν τα πειραματικά τους δεδομένα στη διάρκεια της εργασίας τους, μέσα από την εμπλοκή των σωμάτων τους με την ψηφιακή τεχνολογία. Για την ανάλυσή μου βασίζομαι σε μια πολυτροπική προσέγγιση που συνδυάζει αναλυτικά εργαλεία της Ανάλυσης Συνομιλίας (Conversation Analysis-CA), της προσέγγισης του ανθρωπολόγου Charles Goodwin. Επίσης, αντλώ στοιχεία από μελέτες του πεδίου Σπουδές Επιστήμης και Τεχνολογίας (Science and Technology Studies-STS), οι οποίες δίνουν έμφαση στον πολυτροπικό χαρακτήρα της ερευνητικής πρακτικής. Υποστηρίζω ότι δεν είναι η ψηφιακή τεχνολογία που παράγει την επεξεργασία εικόνας αλλά ο τρόπος με τον οποίον εργάζονται με την ψηφιακή τεχνολογία οι ερευνήτριες/τές του εργαστηρίου, προσαρμόζοντας ταυτόχρονα την τεχνολογία στη χρήση. Δείχνω, επίσης, ότι η εργασία των ερευνητών/τριών είναι ενσώματη, με την ανάλυση της ιατρικής εικόνας να παράγεται, μέσα από ενδείκτες (indexically), ακόμη και μέσω του συγκεκριμένου τρόπου τοποθέτησης των σωμάτων των ερευνητριών και των ερευνητών.
(EL)
This article is based on a laboratory study and deals with the digitization work of histopathology images and the creation of regions of interest (ROI), in a research laboratory developing computer aided diagnostic systems (Computer Aided Diagnosis-CAD). The primary material has been drawn from the collaborative practice of an Assistant Professor of Biomedical Engineering and a PhD Candidate regarding the creation of regions of interest. In particular, in the article I examine how, during a collaborative work aiming to create regions of interest, the scientists understand, shape, and classify their experimental data, through the engagement of their bodies with digital technology. For my analysis, I rely on a multimodal approach that combines analytical tools of Conversation Analysis (CA), developed by the anthropologist Charles Goodwin. I also draw from studies in the field of Science and Technology Studies (STS) that focus on the multimodal character of research practice. I argue that it is not the digital technology that produces the image processing but the way laboratory researchers are working with digital technology while simultaneously adapting to the technology in use. I also show that the researchers' work is embodied, with the analysis of the medical image being produced, indexically, even by dint of the specific way the researchers' bodies are positioned.
(EN)
Τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης, ΕΚΠΑ
