O Ιωάννης Χαλικιάς (ή αλλιώς Τζακ Γρηγορίου) είναι μια σημαντικότατη μορφή στην ιστορία του
μπουζουκιού. Το κομμάτι με τίτλο «Μινόρε του Τεκέ», που ηχογράφησε στην Αμερική το 1932, περιείχε
το πρώτο ταξίμι με μπουζούκι σε σολιστικό ύφος που ακούστηκε στην Ελλάδα. Έκανε πρωτοφανή
επιτυχία στην εποχή του: όχι μόνο τράβηξε το ενδιαφέρον των δισκογραφικών εταιριών προς το όργανο, αλλά και αποτέλεσε κινητήρια δύναμη για πολλούς, μετέπειτα μπουζουξήδες, να ασχοληθούν με το
όργανο. Επιπλέον, πολλοί μουσικοί θεωρούν πως αυτό το εισαγωγικό ταξίμι αποτέλεσε πρότυπο /
αρχέτυπο για την αυτοσχεδιαστική-σολιστική ανάπτυξη του ταξιμιού σε πολλές μεταγενέστερες
δημιουργίες. Την υπάρχουσα αυτή προφορική άποψη, την οποία ενστερνίζομαι και προσωπικά, προσπάθησα εδώ να τεκμηριώσω γραπτά, με δύο τρόπους. Από τη μια, κατέγραψα σε σημειογραφία το
ταξίμι από το «Μινόρε του Τεκέ», καθώς και πέντε μεταγενέστερα ταξίμια από διαφορετικούς παίκτες, και πραγματοποίησα συγκριτική ανάλυση όλων αυτών, επισημαίνοντας τις σημαντικές ομοιότητες που
εμφανίζουν τόσο με το «αρχέτυπο» ταξίμι του Χαλικιά, όσο και μεταξύ τους. Από την άλλη, συμπλήρωσα την εικόνα αυτή συλλέγοντας πληροφορίες μέσα από μαρτυρίες, ντοκιμαντέρ και βιβλία
(στα οποία δυστυχώς υπάρχει σχετική ποσοτική και ποιοτική έλλειψη), αλλά και μέσω συνεντεύξεων
που πήρα από τρεις καταξιωμένους σύγχρονους εκτελεστές του μπουζουκιού. Τέλος, καταλήγω στην
εξαγωγή ενός υποκειμενικού μελωδικού σκελετού / βασικού μελωδικού προτύπου, το οποίο
αποτυπώνει σε μεγάλο βαθμό την πορεία της “αφήγησης” στον “δρόμο Μινόρε”, σε όλα τα ταξίμια που
μελετήθηκαν.
(EL)
Διπλωματική εργασία--Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη, 2024.
(EL)
Ioannis Halikias (a.k.a. Jack Gregory) is a very important figure in bouzouki’s history. The piece entitled
"Teke's Minor", which he recorded in America in 1932, beginning with a bouzouki taxim (prelude), is
considered to be the first ever solo-style taxim by buzuki released in Greece. It had an unprecedented
success at the time: not only did it make the local record industry look upon the bouzouki, but it also
motivated people to engage with this instrument and become professional musicians. Still to out days, many musicians believe that this introductory taxim has served as a raw model / “archetype” for the
solistic-improvisational development of buzuki music in numerous subsequent creations. In this essay I
am trying to establish this oral claim in two ways: on the one hand, I transcribe (in music notation) the
taxim’s from “Teke’s minor” and five subsequent taxims by other players, and I perform a comparative
analysis between all these taxims, marking the important resemblances that exhibit, both compared to
the “archetype” taxim by Halkias, and also compared between them. On the other hand, I complete and
reinforce this depiction by gathering information from documentaries, books (recognizing that there is
an enormous lack of published material in this field), and interviews with three well-respected modern
buzuki players. At the end, I propose a subjective melodic skeleton / basic melodic model, which depicts,
in an acceptable degree, the pathway of melodic “narration” in “Minore dromos” in all taxims under
study.
(EL)
Made available in DSpace on 2024-07-19T07:29:32Z (GMT). No. of bitstreams: 2
license_rdf: 805 bytes, checksum: 4460e5956bc1d1639be9ae6146a50347 (MD5)
MonemvasitisDimitriosMsc2024.pdf.pdf: 11955298 bytes, checksum: 86e9c9f8cfe1f7ec153135faa08d114d (MD5)
Previous issue date: 2024-07-14
(EN)
Approved for entry into archive by Κυριακή Μπαλτά (
[email protected]) on 2024-07-19T07:29:32Z (GMT) No. of bitstreams: 2
license_rdf: 805 bytes, checksum: 4460e5956bc1d1639be9ae6146a50347 (MD5)
MonemvasitisDimitriosMsc2024.pdf.pdf: 11955298 bytes, checksum: 86e9c9f8cfe1f7ec153135faa08d114d (MD5)
(EN)
Submitted by ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΤΗΣ (
[email protected]) on 2024-07-17T14:55:55Z
No. of bitstreams: 2
license_rdf: 805 bytes, checksum: 4460e5956bc1d1639be9ae6146a50347 (MD5)
MonemvasitisDimitriosMsc2024.pdf.pdf: 11955298 bytes, checksum: 86e9c9f8cfe1f7ec153135faa08d114d (MD5)
(EN)