Η παρούσα μελέτη πραγματώθηκε στα πλαίσια του προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών στις διεθνείς σπουδές το οποίο και παρακολούθησα στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Η φοίτηση έγινε στη σχολή Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών και ακολούθησα την ειδίκευση στις Ευρωπαϊκές Σπουδές και τη Διπλωματία.
Προσπαθώντας να σκιαγραφήσουμε τα ακροδεξιά κόμματα κρίνουμε αναγκαίο να ασχοληθούμε με τα παραδοσιακά δεξιά κόμματα. Θεωρώντας τα, ως ένα βαθμό, ιδεολογικά συνεχή κόμματα, περιγράφουμε τις παραδοσιακές δεξιές κομματικές οικογένειες και στη συνέχεια τα ιδεολογικά περιγράμματα και την εξελικτική πορεία των ακροδεξιών κομμάτων, ώστε να είναι σε θέση ο αναγνώστης να κατανοήσει τόσο την ύπαρξή, όσο και τον ρόλο που μπορούν να παίξουν σε κομματικά συστήματα στα οποία κυριαρχούσαν τα παραδοσιακά κόμματα.
Πιο συγκεκριμένα γίνεται μια γενική εισαγωγή σχετικά με την ταξινόμηση των κομμάτων σε όλο το εύρος του πολιτικού φάσματος και την τοποθέτησή τους σε ευρύτερους πολιτικούς σχηματισμούς, τις κομματικές οικογένειες. Εν συνεχεία κάνουμε μια περιορισμένη ανάλυση στις παραδοσιακές δεξιές οικογένειες. Πιο συγκεκριμένα ασχολούμαστε με τους Φιλελεύθερους, τους Συντηρητικούς και τους Χριστιανοδημοκράτες. Παραθέτουμε κάποια ιστορικά στοιχεία για τις οικογένειες αυτές και προσπαθούμε να ανιχνεύσουμε την ιδεολογία τους καθώς και το εκλογικό τους ακροατήριο. Στόχος της παραπάνω περιγραφής είναι η αποσαφήνιση των ομοιοτήτων και των διαφορών των δεξιών με των ακροδεξιών κομμάτων. Έτσι ο αναγνώστης μπορεί να αντιληφθεί ομοιότητες και διαφορές , οι οποίες καθορίζουν τον βαθμό της συνεργασίας σε κυβερνητικό επίπεδο, καθώς και τα όρια της μεταξύ τους αλληλεπίδρασης.
Στην συνέχεια ασχολούμαστε με την άκρα δεξιά.. Καταδεικνύουμε την δυσκολία σχηματισμού σαφή ορισμού για το φαινόμενο της άκρας δεξιάς, το οποίο εν πολλοίς οφείλεται στην πολυπλοκότητά της, και προσπαθούμε να καταγράψουμε το βασικό ιδεολογικό της περίγραμμα. Αναπτύσσουμε την εξελικτική της πορεία δια μέσου τριών κυμάτων και κάνουμε μια αναφορά στον πολιτικό αντίκτυπο των ακροδεξιών κομμάτων στο πολιτικό γίγνεσθαι της Ευρώπης.
Στο δεύτερο μέρος προχωρούμε σε μελέτη περιπτώσεων. Αναλύουμε τις περιπτώσεις της Ολλανδίας, της Δανίας και της Αυστρίας αναφορικά με την δράση της άκρας δεξιάς σε αυτές. Η συγκεκριμένη επιλογή δεν είναι τυχαία, καθώς οι χώρες αυτές έχουν πλούσιο πολιτικό παρελθόν συμβίωσης, ανταγωνισμού και αλληλεπίδρασης ανάμεσα σε δεξιά και ακροδεξιά κόμματα. Για τον λόγο αυτό αποτελούν χρήσιμο εργαλείο μελέτης, ώστε ο αναγνώστης να είναι σε θέση να επαληθεύσει τους ισχυρισμούς μας σχετικά με την εμφάνιση και τη δράση ακροδεξιών κομμάτων. Βλέπουμε δηλαδή τους παράγοντες που επιτρέπουν την εμφάνιση τους, τη δράση τους, καθώς και τη συμπεριφορά του εκλογικού ακροατηρίου των χωρών αυτών. Τέλος κάνουμε μια αναφορά στην μελέτη του Tim Bale σχετικά με τις επιδράσεις της συνεργασίας των δεξιών με τα ακροδεξιά κόμματα. Βασιζόμαστε δηλαδή στα όσα έχουν λάβει χώρα στις τρείς χώρες που προαναφέραμε και προσπαθούμε να επαληθεύσουμε τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την μελέτη του Bale σχετικά με τα διπολικά κομματικά συστήματα.
