Αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι η εξολόθρευση των Γεζίντι υπό το ιστορικό και νομικό πρίσμα των γενοκτονιών του 20ου αιώνα. Γενικότερα, η απόπειρα της προσέγγισης μιας γενοκτονίας μπορεί να γίνει τόσο με ιστορικά όσο και με νομικά κριτήρια. Και στις δύο περιπτώσεις διατυπώνονται τόσο από την πλευρά των θυτών (ή των κατηγορούμενων ως θύτες) όσο και από την πλευρά των κατήγορων (ή των υπερασπιστών των θυμάτων) διάφορα επιχειρήματα που βασίζονται τόσο στο τι προβλέπεται νομικά όσο και στις διάφορες μαρτυρίες και τα δεδομένα σχετικά με το τι διαπράχτηκε και το πόσο συστηματικά ή με τι προθέσεις διαπράχτηκε. Διόλου ασήμαντος είναι και ο ρόλος της ηθικοπολιτικής δικαιολόγησης των αποφάσεων και των πράξεων που προκύπτουν από αυτές.
Στο πρώτο κεφάλαιο της εργασίας, θα αναφερθούμε στην έννοια της γενοκτονίας καθώς και σε συναφείς έννοιες τόσο από ιστορική όσο και από νομική άποψη. Στο δεύτερο κεφάλαιο, θα εξετάσουμε τη γενοκτονία από ιστορική άποψη, ως ένα διαχρονικό φαινόμενο στην ιστορία της ανθρωπότητας δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις γενοκτονίες που διαπράχτηκαν κατά τον 20ο και 21ο αιώνα. Στο τρίτο κεφάλαιο, θα αναφερθούμε στους Γεζίντι και στο τέταρτο στο ISIS. Στο πέμπτο κεφάλαιο της εργασίας θα αναφερθούμε στα γεγονότα της γενοκτονίας των Γεζίντι και θα την εντάξουμε στο ευρύτερο ιστορικοπολιτικό της πλαίσιο, συγκρίνοντας την με άλλες γενοκτονίες του 20ου αιώνα. Στο έκτο κεφάλαιο θα αναφερθούμε στη γενοκτονία των Γεζίντι σε νομικό επίπεδο, τεκμηριώνοντας γιατί τα συγκεκριμένα γεγονότα συνιστούν όντως γενοκτονία. Τέλος η εργασία θα κλείσει με τα συμπεράσματα.
