Σήμερα περισσότερο από ποτέ, η ραγδαία ανάπτυξη της Τεχνολογίας και των Επιστημών σε συνδυασμό με την επαγγελματική εξειδίκευση, τις τρέχουσες οικονομικές εξελίξεις και την παγκοσμιοποίηση, έχουν κλονίσει την αγορά εργασίας, τις επιχειρήσεις, τις Βιομηχανίες, τις επενδύσεις, τα κεφάλαια.
Για αυτό τον λόγο, οι επιχειρήσεις- ιδιαίτερα οι μικρές- προκειμένου να επιβιώσουν, ξεκίνησαν να αλληλοϋποστηρίζονται, να βοηθά η μία την άλλη και να συνεργάζονται στενότερα. Αυτός ο τύπος συσπείρωσης είναι που θα εξελιχτεί και θα οδηγήσει στην ανάδειξη ενός νέου μοντέλου επαγγελματικών συνεργασιών, των λεγόμενων «συστάδων επιχειρήσεων» ή cluster.
Υπό αυτό το νέο πρίσμα, οι μικρές επιχειρήσεις έχουν πλέον την δυνατότητα όχι απλά να ανταπεξέλθουν στην αγορά εργασίας και στη τεκταινόμενη τάξη πραγμάτων, αλλά ακόμα περισσότερο να ανέλθουν οικονομικά και επαγγελματικά.
Αυτή είναι και η αιτία που οι κυβερνήσεις και οι τοπικές κοινωνίες ενδιαφέρονται ολοένα και περισσότερο για τα «επαγγελματικά δίκτυα» και τα στηρίζουν με επιχορηγήσεις, νόμους κ.λπ.
Επιπλέον, σε περιόδους κρίσεων τόσο οι μεγαλουπόλεις όσο και οι μικρότερες κοινωνίες επηρεάζονται εξίσου. Όμως οι μικρές επιχειρήσεις πληγώνονται περισσότερο, ιδιαίτερα όταν επιχωριάζουν σε τοπικές κοινωνίες. Αυτό συμβαίνει, γιατί μία μικρή επιχείρηση σε ένα νησί για παράδειγμα, σίγουρα δεν μπορεί να ανταγωνιστεί μία μεγαλύτερη ή μία αλυσίδα καταστημάτων μίας μεγάλης πόλης.
Για αυτό και είναι απαραίτητη η κατάρτιση ενός στρατηγικού προτύπου ολοκληρωμένης ανάπτυξης, ιδιαίτερα για τα μικρά νησιά (Κουτσοπούλου, 2014). Μία ιδέα που έρχεται να ανταποκριθεί σε αυτό το πρότυπο είναι τα επαγγελματικά δίκτυα. Τα επαγγελματικά δίκτυα- cluster έρχονται να ανταποκριθούν καλύτερα στις σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις που επιβάλλει η αγορά εργασίας, να ισορροπήσουν και να καλύψουν αυτή τη ζημία.
Αυτοί είναι και κάποιοι από τους λόγους, για τους οποίους αξίζει να ασχοληθεί κανείς με τη δημιουργία των cluster και τους τρόπους που αυτά μπορούν να επιτευχθούν. Με τέτοιας μορφής δίκτυα, οι μικροί παραγωγοί, τα συσκευαστήρια, τα τυποποιητήρια, οι τοπικές επιχειρήσεις παραδοσιακών προϊόντων και οι συνεταιρισμοί, θα είναι σε θέση να γίνουν βιώσιμα και να ανέλθουν οικονομικά και επαγγελματικά. Μάλιστα, θα μπορούσαν υπό τις κατάλληλες προϋποθέσεις να αξιοποιήσουν τις νέες δυνατότητες που παρουσιάζονται, επεκτείνοντας τις δραστηριότητές τους περιφερειακά ή ακόμα και σε μεγαλύτερες αγορές του εξωτερικού.
(EL)
Πτυχιακή εργασία--Σχολή Τεχνολογικών Γεωπόνων και Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής--Τμήμα Αγροτικής Ανάπτυξης & Διοίκησης Αγροτικών Επιχειρήσεων,2015--7083
(EL)
International Hellenic University
