The aim of the present Bachelor thesis and qualitative research is the investigation of the offering and the effect exerted by the movement of Work School in current greek educational process of primary schools. Essentially, the thesis attempts to investigate the perceptions and practical implementations of the educators who try to emerge the fundamental principles of New School, as they appear through the theories of intellectual educators who affected the pedagogical thought of the 20th century, in Europe and America, as well as the inland. Entering the threshold of the 20th century or ‘’Century of the Child’’, reforms take place in the sector of education. The traditional Herbart pedagogy is replaced by a new pedagogy the one of the movement of Activity School, which founds principles such as experiential learning, manual labor and self-motivated acquisition of knowledge by students with main representatives the educationists J. Dewey, G. Kerschensteiner και H. Gaudig, while in Greece A. Delmouzos, M. Papamavros and M. Kleanthous-Papadimitriou. In the research part, using the qualitative tool of semi-structured interview, 9 educators, aged from 30 to 50, were studied, in areas of the Prefecture of Halkidiki. The results of the study showed that, in general, the offering of New School, is reflected in teaching implementations of educators and especially those pedagogical principles which have to do with the psychology and emotions of childhood nature as well as interdisciplinary and interpersonal relationships of the members of school community. Nevertheless, utilization of manual, experiential and team activities with the promotion of self-motivated acquisition of knowledge of the students is delimited and restricted in teaching objects and sections, especially of physics and mathematics nature and is expanded with difficulty, in humanitarian teaching objects.
Βιβλιογραφία: σ. 83-93
Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας και ποιοτικής μελέτης είναι η διερεύνηση της προσφοράς και της επίδρασης που άσκησε το κίνημα του Σχολείου Εργασίας, στην επίκαιρη ελληνική εκπαιδευτική διαδικασία των δημοτικών σχολείων. Ουσιαστικά, η εργασία επιχειρεί να ανιχνεύσει εκείνες τις αντιλήψεις και πρακτικές εφαρμογές των εκπαιδευτικών που αναδεικνύουν τις θεμελιώδεις αρχές του Νέου Σχολείου, όπως αυτές εμφανίζονται μέσα από τις θεωρίες των διανοούμενων εκπαιδευτικών που επηρέασαν τη παιδαγωγική σκέψη του 20ου αιώνα στην Ευρώπη και Αμερική, αλλά και της ενδοχώρας. Περνώντας στο κατώφλι του 20ου αιώνα ή «Αιώνα του Παιδιού», συμβαίνουν μεταρρυθμίσεις στον χώρο της εκπαίδευσης. Η παραδοσιακή-ερβαρτιανή παιδαγωγική αντικαθίστανται από μια νέα παιδαγωγική αυτή του κινήματος του Σχολείου Εργασίας, το οποίο θεμελιώνει αρχές όπως βιωματική μάθηση, χειρωνακτική εργασία και αρχή της αυτενέργειας των μαθητών με βασικούς εκπρόσωπους τους παιδαγωγούς J. Dewey, G. Kerschensteiner και H. Gaudig, ενώ στον ελληνικό χώρο τους Α. Δελμούζος, Μ. Παπαμαύρος και Μ. Κλεάνθους-Παπαδημητρίου. Στο ερευνητικό μέρος, με τη χρήση του ποιοτικού εργαλείου της ημιδομημένης συνέντευξης, μελετήθηκαν 9 εκπαιδευτικοί, ηλικίας από 30 έως 50 ετών, σε περιοχές του Νομού Χαλκιδικής. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι, γενικότερα, η προσφορά του Νέου Σχολείου αντικατοπτρίζεται στις διδακτικές εφαρμογές των εκπαιδευτικών και κυρίως εκείνες οι παιδαγωγικές αξίες που έχουν να κάνουν με την ψυχολογία και τα συναισθήματα της παιδικής φύσης καθώς και με τις διαμαθητικές και διαπροσωπικές σχέσεις των μελών της σχολικής κοινότητας. Παρ’ όλα αυτά, η αξιοποίηση χειρωνακτικών, βιωματικών και ομαδικών δραστηριοτήτων με την ανάδειξη της αυτενέργειας των μαθητών οριοθετείται και περιορίζεται σε διδακτικά αντικείμενα και ενότητες κυρίως φυσικομαθηματικής φύσης και με δυσκολία επεκτείνεται και στα ανθρωπιστικά διδακτικά αντικείμενα.
94 σ.
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
