86 σ.
Βιβλιογραφία: σ. 70-86
Εισαγωγή Η ταυτόχρονη παρουσία συνδρόμου απνοιών στον ύπνο (ΣΑΥ) και Xρόνιας Αποφρακτικής Πνευμονοπάθειας (ΧΑΠ), γνωστή ως σύνδρομο αλληλοεπικάλυψης (ΣΑ), έχει συσχετισθεί με σοβαρότερη υποξυγοναιμία, υπερκαπνία, σοβαρότερου βαθμού πνευμονική υπέρταση και υψηλότερη θνησιμότητα σε σύγκριση με αντίστοιχης βαρύτητας ΣΑΥ ή ΧΑΠ μόνο. Σκοπός της μελέτης ήταν η καταγραφή και αξιολόγηση των κλινικών χαρακτηριστικών και παραμέτρων του ύπνου ασθενών με ΣΑ. Μέθοδοι Μελετήθηκαν αναδρομικά 179 ασθενείς με ΧΑΠ και ΣΑΥ που εξετάστηκαν με πολυυπνογραφία στο ιατρείο ύπνου του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Έβρου. Καταγράφηκαν τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά, ο λειτουργικός έλεγχος της αναπνοής, η βαθμολογία της κλίμακας υπνηλίας Epworth, τα συμπτώματα, οι συννοσηρότητες και διάφορες παράμετροι του ύπνου.Αποτελέσματα Οι ασθενείς ήταν κυρίως άνδρες (86%) με μέση ηλικία τα 60 έτη. Οι δείκτες παχυσαρκίας ήταν πολύ αυξημένοι. Το 85% ανέφερε έκθεση στον καπνό. Στα συμπτώματα των ασθενών με ΣΑ περιελαμβάνονταν το ροχαλητό (87%), οι άπνοιες (56,7%), η ημερήσια υπνηλία (45%) και προβλήματα στην οδήγηση (24%). Οι συννοσηρότητες ήταν αρτηριακή υπέρταση (60%), στεφανιαία νόσος (13,4%), δυσλιπιδαιμία (24%), κολπική μαρμαρυγή (6,3%) και ΑΕΕ (0,7%). Στο 68% των ασθενών ο λειτουργικός έλεγχος της αναπνοής ανέδειξε μέτριο αποφρακτικό σύνδρομο, στο 18,5% ήπιο και στο 15,5% σοβαρό. Η μέση τιμή του FEV1 ήταν 70,6%, με φυσιολογική ανταλλαγή αερίων στην εγρήγορση. Τα αποτελέσματα της πολυυπνογραφίας ανέδειξαν ελαττωμένο συνολικό χρόνο ύπνου (4,8 ώρες) και ελαττωμένη επάρκεια ύπνου (76%). Όσον αφορά στα στάδια του ύπνου παρατηρήθηκε αύξηση του Ν1 (25%), μείωση του Ν3 (7,6%) και του REM (10,6%). Επιπρόσθετα, οι ασθενείς έπασχαν κατά μέσο όρο από σοβαρό σύνδρομο (RDI 39,3/ώρα και AHI 39,6/ώρα) με μέσο SpO2 90% και ελάχιστο 73%. Ο δείκτης αποκορεσμών και αφυπνίσεων ήταν 46/ώρα και 36/ώρα αντίστοιχα. Συμπεράσματα Οι ασθενείς με ΣΑ είχαν μέτριου βαθμού ΧΑΠ και σοβαρό σύνδρομο απνοιών κατά τη διάρκεια του ύπνου. Τα χαρακτηριστικά τους προσομοιάζουν αυτών με ΣΑΥ αλλά με μεγαλύτερη υποξυγοναιμία κατά τη διάρκεια του ύπνου. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία του συνδρόμου αλληλοεπικάλυψης είναι σημαντική για την πιθανή βελτίωση της ποιότητας του ύπνου και για τη μείωση των παροξύνσεων της ΧΑΠ, των καρδιαγγειακών επιπλοκών και της θνητότητας.
Introduction The coexistence of chronic obstructive pulmonary disease (COPD) and obstructive sleep apnea (OSA), known as the overlap syndrome, has been associated with worse hypoxemia, hypercapnia, pulmonary hypertension and increased mortality compared with either OSA or COPD alone. This study aimed to evaluate the clinical characteristics and sleep parameters of patients with overlap syndrome. Methods We recruited 179 patients with overlap syndrome who underwent a nocturnal polysomnography in the General University Hospital of Evros. Information on age, gender, body mass index, Epworth sleepiness scale, symptoms and comorbidities was collected. Spirometry and full polysomnography (PSG) were performed. Results The patients were 86% men with a mean age of 60 years, and 85% reported tobacco smoking. The reported symptoms were snoring 87%, apneas 56,7%, excessive daytime sleepiness 45% and driving problems 24%. Among comorbidities were arterial hypertension 60%, coronary heart disease 13,4%, dyslipidemia 24%, atrial fibrillation 6,3% and stroke 0,7%. Most of the patients had normal vital capacity (FVC 77%). Severity of obstruction was in 68% patients moderate, in 18,5% mild and in 15,5% severe. The majority of patients had moderate COPD with normal oxygenation and ventilation during daytime. Moreover, the PSG results showed less total sleep time (4,8 hours) and sleep efficiency 76%. There was an increase in N1 sleep stage (25%), where as N3 (7,6%) and REM (10,6%) were decreased. In addition, the patients exhibited in majority severe OSA (RDI 39,3/h; AHI 39,6/h). The apneic events were of long duration (20sec). The mean SpO2 during sleep was 90% and the minimum 73%. The desaturation index and the arousal index were 46/h και 36/h respectively. Conclusions The majority of the patients suffered from moderate COPD and severe OSA. They shared common clinical characteristics with OSA patients
but with more profound nocturnal desaturations and sleep disruption. COPD patients with symptoms such as snoring, apneas, daytime sleepiness, morning headache and nocturnal arousals should be examined for sleep apnea. It is very important to suspect and identify early the overlap syndrome, because its treatment may improve sleep quality and diminishe COPD exacerbations, cardiovascular complications and improve survival.
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
