Βιβλιογραφία: σ. 35-42
Ο πρόωρος τοκετός αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ιατρικά θέματα της σημερινής εποχής έχοντας λάβει σημαντικές κοινωνικοοικονομικές διαστάσεις. Λόγω του γεγονότος αυτού, κρίνεται ολοένα και επιτακτικότερη η ανάγκη υιοθέτησης προγραμμάτων πρόληψης του πρόωρου τοκετού. Μεταξύ των παραγόντων κινδύνου του πρόωρου τοκετού εξέχουσα θέση κατέχει το τραχηλικό μήκος, όπως αυτό εκτιμάται κατά το μέσο της κύησης, στο 2ο τρίμηνο αυτής με τη βοήθεια της διακολπικής υπερηχογραφίας. Η κατά το μέσο της κύησης εκτίμηση του τραχηλικού μήκους προκύπτει βιβλιογραφικά να προβλέπει με υψηλή ευαισθησία τον κίνδυνο εμφάνισης πρόωρου τοκετού σε γυναίκες που βρίσκονται σε μονήρη κύηση. Μεγαλύτερη σημασία αποκτά η εν λόγω εκτίμηση του τραχηλικού μήκους σε γυναίκες υψηλού κινδύνου, όπως είναι για παράδειγμα οι γυναίκες που εμφανίζουν προηγούμενο μαιευτικό ιστορικό πρόωρου τοκετού. Αναπάντητο παραμένει, με αντικρουόμενα αποτελέσματα σε δημοσιευμένες σχετικές μελέτες, το ερώτημα του κατά πόσο ουσιαστικά μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των ποσοστών του πρόωρου τοκετού η εφαρμογή ιατρικών πρακτικών (χρήση προγεστερόνης, πεσσών, τραχηλικής περίδεσης) που θα βασίζονται στα δεδομένα αυτά συσχέτισης του τραχηλικού μήκους με την πρόβλεψη του κινδύνου εμφάνισης πρόωρου τοκετού. Σημαντική κρίνεται ακόμη η συνεισφορά της υπερηχογραφικής εκτίμησης του τραχηλικού μήκους στην πρόγνωση του κινδύνου προωρότητας και στις πολύδυμες κυήσεις. Μήκος τραχήλου μικρότερο των 25 mm, βάσει της πλειοψηφίας των μελετητών, θεωρείται ότι προβλέπει με αρκετά υψηλό ποσοστό ευαισθησίας τον πρόωρο τοκετό κάτω των 34 εβδομάδων, με μικρό, ωστόσο αριθμό σχετικών μελετών, κυρίως όσον αφορά στις τρίδυμες κυήσεις. Το τραχηλικό μήκος κατά το πρώτο τρίμηνο της κύησης και στις αρχικές εβδομάδες του δευτέρου τριμήνου αυτής φαίνεται να εμφανίζει ασθενέστερη συσχέτιση με τον κίνδυνο εμφάνισης πρόωρου τοκετού. Θεωρητικά, ωστόσο, αποτελεί το πλέον ελπιδοφόρο πεδίο στο συγκεκριμένα θέμα, καθότι παρέχει τη δυνατότητα πρωιμότερης παρέμβασης για την αποφυγή του πρόωρου τοκετού. Τέλος, η υπερηχογραφική εκτίμηση του τραχηλικού μήκους κατά το τρίτο τρίμηνο της κύησης φαίνεται ότι παρέχει σημαντικές πληροφορίες για το χρόνο μελλοντικής αυτόματης έναρξης του τοκετού, αλλά και για τα ποσοστά επιτυχίας πιθανής πρόκλησης τοκετού.
Nowadays, preterm birth represents not only a major medical problem, but also an essential economical and social one. Due to this fact, implementation of certain based evidenced algorithms for the prevention of preterm birth is thought to be of paramount importance. One of the most important risk factors of preterm birth seems to be the cervical length during pregnancy. Cervical length can be estimated by transvaginal ultrasonography during the 2nd trimester of pregnancy. To elaborate on this, in singleton pregnancies mid- trimester evaluation of cervical length has a relatively high predictive value in the prediction of preterm birth. Especially in high risk women, such as the ones with previous obstetric history of preterm birth, cervical length represents an extremely helpful predictive tool of prematurity. Nonetheless, unsolved remains the question if certain strategies, such as use of progesterone or cervical cerclage in pregnant women with shortened cervical length can effectively and statistically significantly prevent preterm birth. Other relative studies have reached the conclusion that mid- trimester cervical length can predict preterm birth in multiple pregnancies too. In multiple pregnancies, a short cervix (<25 mm) can lead to preterm labor before 34 weeks of gestation. However, the small number of the presented studies, in triple pregnancies must be noted. Evaluation of cervical length, on the other hand, in the first trimester of pregnancy can also be used as a predictive tool of preterm birth. In this case, the most important fact is that the earlier the prematurity can be predicted in pregnancy, the earlier it can be treated and eventually prevented. Last but not least transvaginally estimated cervical length in the third trimester can be used as a tool to estimate the probability of spontaneous time of delivery and also success rates of induction of labor.
42 σ.
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
