Βιβλιογραφία : σ. 39-56
ix, 56 σ.
This work emerged through the search of the international literature over the last decade (2010-2021) regarding the possible correlation of the intestinal microbiome and autism spectrum disorders. The data showing this relationship are many, but the complexity of both parameters under investigation is obvious. On the one hand, the investigation of GM has peaked over the last 5 years, gaining the interest of more and more researchers, but the definition of what we would call a "reference microbiome" does not exist and for reasons beyond this work, probably cannot exist. This makes it even more difficult to compare GM in people with ASD and people with normal development, thus highlighting obstacles to the undoubted correlation between the two. Obstacles that subsequent research is called upon to overcome. ASD, on the other hand, is a set of disorders with a frightening variety of neurological and microbial observations, grouped primarily through tests that include emotional, social, and communicative criteria. However, there is a strong bias regarding gender (more autistic boys than girls), phylogenetic origin, various prenatal and postnatal causes, which makes the correlation of all the above and the microbiota extremely difficult, if not subjective. The study of the basic microbes involved in GM and ASD as well as the basic metabolites were included in this work. In addition, the possibility of early diagnosis of the phenomenon and the possible interventions to restore the microflora to normal levels were studied, mainly through dietary options, such as the use of prebiotics and probiotics or with more "aggressive" strategies such as antibiotics that target certain microbes or fecal microbiota transplant.
Η εργασία αυτή προέκυψε μέσα από την αναζήτηση της διεθνούς βιβλιογραφίας περίπου της τελευταίας δεκαετίας (2010-2021) όσον αφορά την πιθανή συσχέτιση του εντερικού μικροβιώματος και των διαταραχών αυτιστικού φάσματος. Τα δεδομένα που δείχνουν προς αυτή τη σχέση είναι πολλά, ωστόσο η πολυπλοκότητα και των δύο υπό έρευνα παραμέτρων είναι πρόδηλη. Από τη μία η διερεύνηση του ΕΜ έχει κορυφωθεί τα τελευταία 5 έτη, κερδίζοντας το ενδιαφέρον όλο και περισσότερων ερευνητών, αλλά ο προσδιορισμός αυτού που θα ονομάζαμε «μικροβίωμα αναφοράς» δεν υπάρχει και για λόγους που ξεπερνάνε την εργασία αυτή, μάλλον δεν μπορεί να υπάρξει. Αυτό κάνει ακόμα πιο δύσκολη τη σύγκριση του ΕΜ σε άτομα με ΔΑΦ και άτομα με τυπική ανάπτυξη, προβάλλοντας έτσι εμπόδια στην πέραν πάσης αμφιβολίας συσχέτιση των δύο. Εμπόδια τα οποία επόμενες έρευνες καλούνται να ξεπεράσουν. Από την άλλη οι ΔΑΦ είναι ένα σύνολο διαταραχών με τρομακτική ποικιλία νευρολογικών και μικροβιακών παρατηρήσεων, που ομαδοποιούνται κυρίως μέσα από σταθμισμένα τεστ που περιλαμβάνουν συναισθηματικά, κοινωνικά και επικοινωνιακά κριτήρια. Ωστόσο εντοπίζεται έντονη προδιάθεση που αφορά το φύλο (περισσότερα αυτιστικά αγόρια, από ότι κορίτσια), τη φυλογενετική προέλευση, διάφορα προγεννητικά και επιγεννητικά αίτια, γεγονός που καθιστά τη συσχέτιση όλων των παραπάνω και του ΕΜ εξαιρετικά δύσκολή, αν όχι υποκειμενική. Η μελέτη των βασικών μικροβίων που εμπλέκονται στο ΕΜ και στις ΔΑΦ καθώς και οι βασικοί μεταβολίτες συμπεριελήφθησαν στην εργασία αυτή. Επιπλέον μελετήθηκε η δυνατότητα πρώιμης διάγνωσης του φαινομένου και οι πιθανές παρεμβάσεις ώστε να αποκατασταθεί η μικροχλωρίδα σε φυσιολογικά επίπεδα, μέσα από διατροφικές κυρίως επιλογές, όπως χρήση πρεβιοτικών και προβιοτικών ή με πιο «επιθετικές» στρατηγικές όπως αντιβιοτικά που δρουν στοχευμένα ή μεταμόσχευση μικροβίων μέσω δείγματος κοπράνων.
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
