Η μελέτη των χαρακτηριστικών της αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς προσελκύει το επιστημονικό ενδιαφέρον πολλών ειδικοτήτων και λειτουργών, διότι εκδηλώνεται με τον πιο επίφοβο τρόπο μία επικίνδυνη ανθρώπινη συμπεριφορά η οποία κρίνεται πάντοτε ως άμεσης αντιμετώπισης. Σκοπός της παρούσας ανασκοπικής μελέτης είναι να παρουσιάσουμε στοιχεία και χαρακτηριστικά των ατόμων που προβαίνουν σε απόπειρα, μέσω της ψυχιατρικής και κοινωνιολογικής προσέγγισης, καθώς και της ψυχοβιολογικής θεώρησης, με απώτερο στόχο την ανάδειξη τρόπων αντιμετώπισης και πρόληψης αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών διαμέσου ψυχοκοινωνικών κα βιολογικών παρεμβάσεων.
Να αναλύσουμε τον όρο «αυτοκτονικός ιδεασμός», «αυτοκτονία» και πως αναγνωρίζεται ο αυτοκτονικός ασθενής. Επίσης, ποιες είναι οι μέθοδοι πρόληψης των αποπειραθέντων ασθενών και ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου που μπορούν να οδηγήσουν σε αυτήν. Παράλληλα, διαπιστώθηκε διαχρονικά, από μελέτες σε όλον τον κόσμο, η στενή σχέση της αυτοκτονίας με τη ψυχοπαθολογία. Σε αυτά τα πλαίσια, αναζητήθηκαν οι παράγοντες κινδύνου για την εκδήλωση της, προκειμένου τελικά με την κατάλληλη ψυχιατρική παρέμβαση να μειωθούν σημαντικά οι πιθανότητες εμφάνισης της.
Οι απόπειρες αυτοκτονίας στο γενικό νοσοκομείο θεωρείται ότι πρέπει να αντιμετωπιστούν μετά την παροχή πρώτων βοηθειών από ψυχιάτρους. Οι γιατροί των υπολοίπων ειδικοτήτων δεν είναι εκπαιδευμένοι ή ευαισθητοποιημένοι γύρω από το θέμα των αποπειρών. Σύμφωνα με μελέτες που έχουν διεξαχθεί το 70% αυτών που πραγματοποιούν απόπειρα έχουν επισκεφθεί ιατρό άλλων ειδικοτήτων προβάλλοντας κάποιο σωματικό σύμπτωμα μέσα στο τελευταίο 6μηνο ή έτος πριν την απόπειρα.
Πρέπει να επισημάνουμε την απουσία μέτρων προστασίας της υγείας του πληθυσμού και ιδιαίτερα των ευπαθέστερων, στα πεδία της πρόληψης της αυτοκτονίας και των αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών. Το 95% των αυτοκτονιών θα μπορούσε να έχει προληφθεί. Έχει διαπιστωθεί μια σημαντική επαναληπτικότητα κυρίως οφειλόμενη σε θεραπευτικές αστοχίες απουσία παρακολούθησης σε συνέχεια της απόπειρα. Το χρονικό διάστημα μετά την απόπειρα αποτελεί μια κρισιμότατη περίοδο με σημαντικές πιθανότητες νέας απόπειρας.
Democritus University of Thrace
