Περιλαμβάνει βιβλιογραφικές παραπομπές
Ο σκοπός αυτής της διπλωματικής εργασίας είναι η σύγκριση των δύο σημαντικότερων οικονομικών κρίσεων που έχουν σημειωθεί, καθώς και άλλων κρίσεων που έχουν λάβει χώρα μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Πραγματοποιείται αναφορά σε όλες τις συνιστώσες και τους παράγοντες που έχουν συμβάλλει στην δημιουργία δυσάρεστων φαινομένων, όπως είναι μια οικονομική ύφεση, ιδιαίτερα όταν η διασπορά της είναι μεγάλη και οι επιπτώσεις της εμφανίζονται σε παγκόσμιο επίπεδο. Μία οικονομική ύφεση αποτελεί πηγή πολλών και σημαντικών προβλημάτων καθώς επηρεάζει τα κράτη, τις κοινωνίες και κατά συνέπεια τον ίδιο τον άνθρωπο, την ευημερία και την ποιότητα ζωής του. Με το πέρασμα των χρόνων, οι κοινωνίες εξελίσσονται και διαμορφώνουν την ποιότητα της ζωής των ανθρώπων που απαρτίζουν, αναβαθμίζοντας ταυτόχρονα το βιοτικό τους επίπεδο. Η εξέλιξη πραγματοποιείται, λόγω της αύξησης της πληροφόρησης, της ανάπτυξης της τεχνολογίας, της εφεύρεσης καινοτομικών προϊόντων και υπηρεσιών, της κοινωνικής ισότητας και της παροχής ασφάλειας και εμπιστοσύνης ως προς τους φορείς που ηγούνται αυτές τις κοινωνίες, οι οποίοι πρέπει να λειτουργούν ανθρωποκεντρικά και να στοχεύουν στην εξασφάλιση της καλύτερης κατανομής του πλούτου, στον σεβασμό της προσωπικής ζωής και στην βελτίωση της καθημερινότητας μέσω της προσφοράς θέσεων εργασίας και της δημιουργίας ενός υγιούς περιβάλλοντος, με τελικό σκοπό την ευημερία όλων. Όμως, η ευημερία δεν μπορεί να εξασφαλιστεί, όταν παρεμβάλλονται εξωτερικοί παράγοντες που την υπονομεύουν. Αυτοί οι παράγοντες εμπεριέχουν οικονομικά, κερδοσκοπικά και ιδιοτελή κίνητρα, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η ομαλή λειτουργία της κοινωνίας της ευημερίας. Αρκεί κανείς να σκεφθεί τα ποικίλα προβλήματα που έχουν προκαλέσει οι πόλεμοι, οι οποίοι έχουν σημειωθεί, τα οποία είναι εμφανή ακόμη και σήμερα. Ως αποτέλεσμα της κακής διαχείρισης του πλούτου και των αγαθών από τους ηγέτες των κοινωνιών είναι τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος, οι κρίσεις που σημειώνονται σε διάφορα τμήματα των οικονομιών ορισμένων χωρών παρεμποδίζοντας την ανάπτυξη των υποδομών αυτών χωρών και κατά συνέπεια την μετέπειτα εξέλιξή τους.
Η ανάλυση που ακολουθεί έχει στόχο τον προσδιορισμό των πραγματικών αιτιών της εμφάνισης των κρίσεων, των παραγόντων που συντέλεσαν στην εμφάνισή τους, τις συνέπειες και τον αντίκτυπο στις πληγείσες χώρες καθώς επίσης και τα μέτρα αντιμετώπισης που λήφθηκαν. Οι δύο σημαντικότερες κρίσεις, οι οποίες χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής και επιστημονικής ανάλυσης είναι η Μεγάλη ύφεση του 1929 και η Χρηματοπιστωτική Κρίση του 2008. Λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους που τις διέπουν και μελετώντας το περιβάλλον στο οποίο διαμορφώθηκαν καθώς και τις επιπτώσεις της Παγκοσμιοποίησης, γίνεται εφικτή η εξαγωγή συμπερασμάτων, σημαντικών, για την εκπόνηση αυτής της εργασίας
110 σ.
Democritus University of Thrace
