δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*
The anterior choroidal artery is a rare location for intracranial aneurysms. This artery supplies an eloquent territory of the brain , including the posterior limb of the internal capsule and the optic radiations. Treatment of anterior choroidal artery aneurysms is
considered more difficult compared to aneurysms in other intracranial locations due to the increased risk of occlusion of the anterior choroidal artery and ischemic complications. The purpose of this study is to review the published literature regarding the available techniques used to treat choroidal artery aneurysms and to compare surgical and endovascular techniques according to their post-procedural
outcome and ischemic complications. Microneurosurgical treatment requires excellent knowledge of the surgical anatomy of the choroidal artery, appropriate clip selection and usage of intraoperative neuromonitoring techniques such as Doppler and ICG videoangiography to limit the complications and increase good clinical outcome. Endovascular aneurysm treatment with coiling or flow diverter stenting is considered a minimally invasive technique and is used more often after the publication of ISAT study. Some studies conclude that mortality and ischemic complications rates are
lower with endovascular treatment. However, aneurysm obliteration rate is lower and recurrence and rebleeding rate is higher compared to surgery. Not all aneurysms are eligible for endovascular treatment. For wide-necked aneurysms with dome to neck ratio >1.5 surgery or flow diverter stenting is favored. Aneurysm morphology is an
independent risk factor for ischemic complications. A few studies with small groups of patients have compared the results of the endovascular and surgical technique for anterior choroidal artery aneurysms with conflicting results and there has been no randomized control trial. Doctors’ experience on the treatment technique is a factor
that significantly influences outcome. It is suggested that aneurysms be treated in high volume centers for improving clinical outcomes. As a conclusion, more studies with a bigger pool of patients need to be carried out to draw more reliable conclusions.
Η πρόσθια χοριοειδής αρτηρία είναι μια σπάνια περιοχή εντόπισης ενδοκράνιων ανευρυσμάτων. Η αρτηρία αιματώνει μια σημαντική περιοχή του εγκεφάλου, που περιλαμβάνει το οπίσθιο σκέλος της έσω κάψας και τις οπτικές ταινίες. Η θεραπευτική αντιμετώπιση των ανευρυσμάτων της πρόσθιας χοριοειδούς αρτηρίας θεωρείται δυσκολότερη από ότι ανευρυσμάτων σε άλλες τοποθεσίες λόγω του
αυξημένου κινδύνου απόφραξης της πρόσθιας χοριοειδούς και πρόκλησης ισχαιμικών επιπλοκών. Σκοπός αυτής της μελέτης είναι η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας σχετικής με τις τεχνικές αντιμετώπισης των ανευρυσμάτων χοριοειδούς αρτηρίας και η σύγκριση της χειρουργικής και ενδοαγγειακής τεχνικής σύμφωνα με την κλινική
έκβαση των ασθενών και τις ισχαιμικές επιπλοκές. Η μικροχειρουργική αντιμετώπιση με αποκλεισμό του ανευρύσματος απαιτεί εξαιρετική γνώση της ανατομίας της πρόσθιας χοριοειδούς αρτηρίας, σωστή επιλογή clip και τη χρήση διεγχειρητικών μεθόδων νευροφυσιολογικής παρακολούθησης και αγγειακού υπερήχου ή ICG βίντεοαγγειογραφίας για περιορισμό των επιπλοκών και υψηλότερα ποσοστά καλής
έκβασης. Η ενδοαγγειακή αντιμετώπιση ανευρυσμάτων με εμβολισμό ή την τεχνική εκτροπής ροής θεωρείται ελάχιστα παρεμβατική τεχνική και χρησιμοποιείται συχνότερα μετά τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων της μελέτης ISAT υπέρ του εμβολισμού. Σε ορισμένες μελέτες αναφέρεται πως ο εμβολισμός έχει μικρότερα ποσοστά θνητότητας και ισχαιμικών επιπλοκών. Ωστόσο, ο εμβολισμός έχει
μικρότερο ποσοστό πλήρους αποκλεισμού του ανευρύσματος , μεγαλύτερο ποσοστό υποτροπής και επαναιμορραγίας. Δεν είναι όλα τα ανευρύσματα υποψήφια για εμβολισμό. Ανευρύσματα με ευρύ αυχένα και λόγο θόλου προς αυχένα μεγαλύτερο του 1.5 είναι υποψήφια για χειρουργική αντιμετώπιση ή εκτροπή ροής. Η μορφολογία του ανευρύσματος είναι ανεξάρτητος παράγοντας ισχαιμικών μετεγχειρητικών επιπλοκών. Ορισμένες μελέτες με μικρό αριθμό ασθενών έχουν συγκρίνει τα αποτελέσματα χειρουργικής και ενδαγγειακής μεθόδου ειδικά για τα ανευρύσματα χοριοειδούς χωρίς σαφή συμπεράσματα υπεροχής κάποιας μεθόδου ενώ δεν υπάρχει
τυχαιοποιημένη μελέτη. Η εμπειρία των ιατρών παίζει καθοριστικό ρόλο στην κλινική έκβαση. Τα ανευρύσματα πρέπει να αντιμε-τωπίζονται σε κέντρα αναφοράς με μεγάλη εμπειρία στη διαχείριση. Συμπερασματικά, πρέπει να πραγματοποιηθούν
πολυκεντρικές μελέτες σύγκρισης των τεχνικών με μεγάλο αριθμό ασθενών για πιο αξιόπιστα αποτελέσματα.
*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.
Βοηθείστε μας να κάνουμε καλύτερο το OpenArchives.gr.
Democritus University of Thrace
