Σκοπός: Το Σύνδρομο Αποφρακτικής Άπνοιας Ύπνου (ΣΑΑΥ) αποτελεί
μια συνήθη και ελλιπώς διαγνωσμένη νόσο του αναπνευστικού. Η
παρούσα συστηματική ανασκόπηση έχει ως σκοπό να αξιολογήσει τα
πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα αναφορικά με την πιθανή
συσχέτιση μεταξύ ΣΑΑΥ και νωδότητας.
Υλικά και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε ηλεκτρονική αναζήτηση στις
επιστημονικές βάσεις δεδομένων PubMed (MEDLINE), Scopus και
Cochrane Library, μέχρι και τον Ιανουάριο 2024. Η βιβλιογραφική
αναζήτηση είχε ως στόχο να εντοπίσει όλες τις σχετικές κλινικές
μελέτες που διερευνούν πιθανή συσχέτιση μεταξύ ΣΑΑΥ και
νωδότητας. Συμπεριλήφθηκαν μόνο δημοσιεύσεις στην αγγλική
γλώσσα και εξαιρέθηκαν μελέτες με πειραματόζωα, in vitro μελέτες,
κλινικές αναφορές, σειρές κλινικών περιστατικών, παρουσίαση
τεχνικών και γνώμες ειδικών (expert opinions). Πραγματοποιήθηκε,
επίσης, ποιοτική αξιολόγηση των μελετών.
Αποτελέσματα: Συνολικά 23 μελέτες ικανοποιούσαν τα κριτήρια
επιλεξιμότητας (inclusion criteria) και συμπεριλήφθηκαν στην
παρούσα συστηματική ανασκόπηση. Όλες δημοσιεύθηκαν μεταξύ
1999 και 2023 και ήταν όλες κλινικές μελέτες. Υπήρξε συμφωνία
μεταξύ όλων των επιλεχθεισών μελετών ως προς την ύπαρξη θετικής
συσχέτισης μεταξύ ΣΑΑΥ και νωδότητας. Η απώλεια της φυσικής
οδοντοφυΐας ευνοεί ανατομικές μεταβολές οι οποίες οδηγούν σε
αναπνευστική δυσχέρεια. Η σοβαρότητα του ΣΑΑΥ σχετίζεται, επίσης,
με την έκταση και τη χρονική διάρκεια της νωδότητας. Η μέση
βαθμολογία στο δείκτη άπνοιας-υπόπνοιας (Apnea-Hypopnea Index)
σε νωδούς ασθενείς βρέθηκε να είναι δύο με τρεις φορές υψηλότερη
σε σύγκριση με ενώδοντες, αν και τα σχετικά στατιστικά δεδομένα
45
είναι ελάχιστα. Δεν υπάρχει πάντως ομοφωνία σχετικά με τη χρήση ή
μη των οδοντοστοιχιών κατά τη διάρκεια του ύπνου, καθώς τα
υπάρχοντα δεδομένα είναι αντικρουόμενα.
Συμπεράσματα: Σύμφωνα με την παρούσα συστηματική ανασκόπηση,
υπάρχει θετική συσχέτιση μεταξύ νωδότητας και ΣΑΑΥ. Η απώλεια της
φυσικής οδοντοφυΐας οδηγεί σε σημαντικές ανατομικές μεταβολές και
αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης ΣΑΑΥ. Οι νωδοί ασθενείς πρέπει να
ενθαρρύνονται σε αναζήτηση προσθετικής αποκατάστασης της
απωλεσθείσας οδοντοφυΐας, ώστε να υποστηρίζονται κατάλληλα οι
ανατομικές δομές του στοματογναθικού συστήματος και να
περιορίζονται τα συμπτώματα ΣΑΑΥ.
Purpose: Sleep apnea is a common and underdiagnosed sleep-related
breathing disorder. This systematic review aimed to evaluate the
scientific evidence regarding the association between obstructive
sleep apnea (OSA) and edentulism. Materials and Methods: An electronic search was conducted through
PubMed (MEDLINE), Scopus and Cochrane Library, up to January
2024. The literature search intended to retrieve all relevant clinical
studies about any possible association between OSA and edentulism.
Only publications in English language were selected with animal
studies, in vitro studies, case reports, case series, technique
presentation articles and expert opinions being excluded.
Results: A total of 23 studies met the inclusion criteria and were
included in this systematic review. They were published between
1999 and 2023 and were all clinical studies. These studies examined
for a possible association between OSA and edentulism and all of
them agreed on their positive relation. Tooth loss favors anatomic
alterations that deteriorate breathing. The severity of OSA was
related to the extent and duration of edentulism. Mean Apnea-
Hypopnea Index (AHI) scores in edentulous patients were found to
be two to three times higher in comparison to dentate individuals,
although the statistical data about it are scarce. No agreement is
reached, however, about the use of dentures or not during sleep
time, since the data are controversial. Conclusions: Our findings suggest that there is a plausible association between edentulism and OSA. Tooth loss impairs significant anatomic alterations and increases the risk for OSA. Edentulous patients should be encouraged to seek for prosthetic restoration of the tooth loss, so that orofacial structures are better supported and, consequently, less OSA symptoms may be experienced.
Βιβλιογραφία : σ. 46 - 57
57 σ.