Ο προεμφυτευτικός γενετικός έλεγχος (Preimplantation genetic testing -PGT) ή η προεμφυτευτική γενετική διάγνωση (preimplantation genetic diagnosis-PGD), είναι μια τεχνολογία επιλεκτικής αναπαραγωγής που επιτρέπει σε ζευγάρια που κινδυνεύουν να μεταδώσουν μια γενετική ασθένεια ή μια χρωμοσωμική διαταραχή, να αποκτήσουν παιδιά που δεν επηρεάζονται από αυτή την πάθηση. Η ανάπτυξη της PGD έχει εγείρει πολυάριθμα ηθικά ζητήματα, τα οποία αντικατοπτρίζονται σε πολιτικές και νομικές συζητήσεις σχετικά με τη νομιμότητα αυτής της τεχνικής και των ορίων της. Στη συγκεκριμένη βιβλιογραφική ανασκόπηση θα διερευνηθούν ερωτήματα για το τι αντιπροσωπεύουν τα έμβρυα για τους μελλοντικούς. Είναι προϊόν ή δώρο; Και αν έχουν γενετικό ελάττωμα, τους αξίζει να καταδικαστούν να πεθάνουν; Έχουν οι γονείς το δικαίωμα να αποφασίζουν ποια χαρακτηριστικά θα έχουν τα παιδιά τους; Τελικά μπορεί να καθοριστεί το τι συνιστά ένα ανθρώπινο ον;
Preimplantation genetic testing (PGT), or preimplantation genetic diagnosis (PGD), is a selective reproductive technology that allows couples at risk of passing on a genetic disease or chromosomal disorder to have children who are not affected by this condition. The development of PGD has raised numerous ethical issues, which are reflected in political and legal debates about the legality of this technique and its limits. This literature review will explore questions about what embryos represent for the future. Is it a product or a gift? And if they have a genetic defect, do they deserve to be sentenced to die? Do parents have the right to decide what characteristics their children will have? Can one finally define what constitutes a human being?
Democritus University of Thrace
