Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές
The aim of this thesis is to delve into the specific issue of the civil liability of the Public sector arising from lawful actions of its entities. The institution of state civil liability for an unlawful act, omission, or material action of its organs is grounded in Articles 105-106 of the Introductory Law of the Civil Code. However, in this study, an attempt is made to explore the state's responsibility for the restoration of existing damage to citizens resulting from lawful governmental activities. In light of decision number 622/2021 by the Council of State (Section A), which accepted the obligation of state compensation for health damage due to lawful vaccination, the specific terms and conditions are examined, recognizing the right to compensation for affected individuals from, in principle, lawful actions of state organs for the benefit of society. Special emphasis is placed on the constitutional foundation of the institution of state civil liability arising from legal actions, particularly in Article 4 paragraph 5 and Article 25 paragraph 4 of the Constitution. Furthermore, there is a detailed presentation and analysis of the aforementioned decision (Decision 622/2021 of the Council of State), as well as the C-621/2015 decision of the CJEU, aiming to highlight specific aspects of liability arising from lawful vaccination. Finally, an attempt is made to draw some useful conclusions and record some fundamental thoughts regarding the evolution of jurisprudence concerning the recognition of liability arising from lawful governmental action
60 σ.
Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η εμβάθυνση στο ειδικότερο ζήτημα της αστικής ευθύνης του Δημοσίου από νόμιμη ενέργεια των οργάνων του. Ο θεσμός της αστικής ευθύνης του κράτους από παράνομη πράξη, παράλειψη ή υλική ενέργεια των οργάνων του είναι θεμελιωμένος στα άρθρα 105 - 106 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα. Ωστόσο, στην παρούσα μελέτη, γίνεται προσπάθεια διερεύνησης της ευθύνης του κράτους για αποκατάσταση της υφιστάμενης ζημίας των διοικουμένων, προερχόμενης από νόμιμη κατ’ αρχήν κρατική δραστηριότητα. Με αφορμή την υπ’ αριθμ. 622/2021 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας ( Τμήμα Α΄), η οποία έκανε δεκτή την υποχρέωση αποζημίωσης του κράτους από βλάβη της υγείας λόγω νόμιμου εμβολιασμού, εξετάζονται οι ειδικότεροι όροι και προϋποθέσεις, δυνάμει των οποίων αναγνωρίζεται δικαίωμα αποζημίωσης σε ζημιωθέντα πρόσωπα, από νόμιμες κατ΄ αρχήν για το κοινωνικό σύνολο πράξεις, παραλείψεις ή υλικές ενέργειές των κρατικών οργάνων. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στο συνταγματικό θεμέλιο του θεσμού της αστικής ευθύνης του κράτους από νόμιμες ενέργειες, ειδικότερα στα άρθρα 4 παρ. 5 και 25 παρ. 4 του Συντάγματος. Εν συνεχεία, γίνεται αναλυτική παράθεση και σχολιασμός της ανωτέρω απόφασης ( 622/2021 απόφασης του ΣτΕ), καθώς και της C-621/2015 απόφασης του ΔΕΕ, μέσω των οποίων επιδιώκεται να αναδειχθούν επί μέρους πτυχές στο ζήτημα της ευθύνης από νόμιμο εμβολιασμό. Τέλος, γίνεται προσπάθεια εξαγωγής ορισμένων χρήσιμων συμπερασμάτων και καταγράφονται κάποιες βασικές σκέψεις αναφορικά με την εξέλιξη της νομολογίας, σχετικά με την αναγνώριση της ευθύνης από σύννομες κρατικές ενέργειες.
Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης
