Η παρούσα εργασία επικεντρώνεται σε δύο βασικούς άξονες. Σε ένα πρώτο επίπεδο διερευνώνται τα
ζητήματα που ανακύπτουν επί του εφαρμοστέου δικαίου της συμφωνίας διαιτησίας η οποία εμφανίζει
στοιχεία αλλοδαπότητας. Στο σημείο αυτό τονίζεται, ότι η συμφωνία διαιτησίας δε διέπεται από ένα
εφαρμοστέο δίκαιο ως προς όλες τις πτυχές της. Πιο συγκεκριμένα, διαφορετικός κανόνας δικαίου
ρυθμίζει την τυπική εγκυρότητα της διαιτητικής συμφωνίας, διαφορετικός την ουσιαστική εγκυρότητα
αυτής, διαφορετικός το ζήτημα της ικανότητας των μερών προς σύναψη διαιτητικής συμφωνίας, άλλως
υποκειμενική διαιτητευσιμότητα, και διαφορετικός τη δυνατότητα μιας διαφοράς να επιλυθεί με διαιτησία, άλλως αντικειμενική διαιτητευσιμότητα. Με βάση τα παραπάνω, σκοπός της παρούσας
εργασίας είναι, μεταξύ άλλων, η ανεύρεση των εφαρμοστέων κανόνων ιδιωτικού διεθνούς δικαίου
αναφορικά με όλες τις παραπάνω πτυχές της συμφωνίας διαιτησίας σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό
πλαίσιο, δηλαδή τον νέο νόμο 5016/2023 περί διεθνούς εμπορικής διαιτησίας.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο, κατόπιν του εντοπισμού του εφαρμοστέου δικαίου στη συμφωνία διαιτησίας,
επιχειρείται η εξέταση της επίδρασής του στους λόγους ακύρωσης της διαιτητικής απόφασης, όπως
προβλέπονται στον ν. 5016/2023 και στα κωλύματα αναγνώρισης και εκτέλεσης αυτής, όπως
ρυθμίζονται από τη ΣΝΥ. Προσεγγίζοντας στη συνέχεια το ουσιαστικό κύρος της διαιτητικής
συμφωνίας, εξετάζεται η νέα διάταξη του άρθρου 11 § 1 του ν. 5016/2023, μία επί της αρχής καινοτόμος
και πρωτοποριακή ρύθμιση. Και αυτό, διότι, το ουσιαστικό κύρος της διαιτητικής συμφωνίας κρίνεται
πλέον βάσει τριών διαζευκτικώς παρατιθέμενων δικαίων, υπό την έννοια, ότι αρκεί αυτή να είναι έγκυρη
σύμφωνα με ένα από τα εναλλακτικώς αναφερόμενα δίκαια. Τούτων δοθέντων, στην παρούσα δίνεται
έμφαση στα πρακτικά ζητήματα που ανακύπτουν μετά τη θέση σε ισχύ του ν. 5016/2023 ως προς το
εφαρμοστέο δίκαιο επί της ουσιαστικής εγκυρότητας της διαιτητικής συμφωνίας, τόσο κατά την
ακύρωση της διαιτητικής απόφασης, όσο και κατά το στάδιο της αναγνώρισης και κήρυξης αυτής ως
εκτελεστής.
77 σ.
Περιέχει βιβλιογραφικές παραπομπές