1. Αρχική σελίδα
  2. Αναζήτηση

«Άραγε θα μας ξεχάσουν;» Φιλμική αφήγηση, λογοτεχνικές αναπαραστάσεις και πολιτισμική μνήμη στο Τελευταίο σημείωμα του Παντελή Βούλγαρη

Το τεκμήριο παρέχεται από τον φορέα :
Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου   

Αποθετήριο :
Θεάτρου Πόλις  | ΕΚΤ eJournals   

δείτε την πρωτότυπη σελίδα τεκμηρίου
στον ιστότοπο του αποθετηρίου του φορέα για περισσότερες πληροφορίες και για να δείτε όλα τα ψηφιακά αρχεία του τεκμηρίου*



«Άραγε θα μας ξεχάσουν;» Φιλμική αφήγηση, λογοτεχνικές αναπαραστάσεις και πολιτισμική μνήμη στο Τελευταίο σημείωμα του Παντελή Βούλγαρη (EL)
“Will they forget us?” Narrative representations and cultural memory in Pantelis Voulgaris’ film The Last Note (EN)
Κώστα, Βασιλική
info:eu-repo/semantics/article
info:eu-repo/semantics/publishedVersion
Peer-reviewed Article (EN)
2022-07-11
Η ταινία του Παντελή Βούλγαρη, Το Τελευταίο σημείωμα (2017), εντάσσεται σε μια γενεαλογία κινηματογραφικών ταινιών γύρω από την Κατοχή και την Αντίσταση. Ήδη πριν από την προβολή της ξεκίνησε μία δημόσια συζήτηση γύρω από τη μυθοπλαστική χρήση των ιστορικών τεκμηρίων της εποχής, με ειδική αναφορά στη ναζιστική ανακοίνωση της εκτέλεσης των 200 κρατουμένων από το στρατόπεδο Χαϊδαρίου την Πρωτομαγιά του 1944. Η κριτική που ασκήθηκε στην ταινία επικεντρώθηκε στην αποσιώπηση της πολιτικής ταυτότητας των κρατουμένων και στην ενδεχόμενη καλλιτεχνική λογοκρισία της ταινίας μέσω της παραγωγής της. Με κύριο άξονα το πορτραίτο του κεντρικού ήρωα, Ναπολέοντα Σουκατζίδη, στη μελέτη μου πρόκειται να εξετάσω τα πολύπλοκα όρια μεταξύ της ρεαλιστικής αναπαράστασης και της κινηματογραφικής μυθοπλασίας, όπως αυτά διαμορφώνονται μέσα στο υβριδικό είδος του τεκμηριωτικού δράματος (docudrama). Με αφορμή μάλιστα τις ιστορικές και λογοτεχνικές πηγές πάνω στις οποίες βασίστηκε το σενάριο της ταινίας, θα επιχειρήσω να αναλύσω τις σύνθετες διαδρομές αυτού του αρχείου, αλλά και τη σημασία του για τη συγκρότηση της σύγχρονης πολιτισμικής μνήμης της Αντίστασης. (EL)
Pantelis Voulgaris’ film The Last Note (2017) belongs to the broader field of cinema as a symbolic form of historical culture in 20th and 21th century. The films’ trailer provoked an important public debate with arguments based on the uses of historical sources and evidences; specially mentioning the Nazi “announcement” about the execution of 200 prisoners from the Haidari camp on May 1, 1944. Public discourses focused on the “silencing” of the prisoners’ political identity (communists) and, therefore, the informal “censorship” through the production system of the film. This article discusses the portrait of the main character, named Napoleon Soukatzidis. Prompted by the narratives on Soukatzidis, I will try to delineate a series of literary texts, archival traces and visual representations that are related to Voulgaris’ film. For this purpose, I shall examine the blending of fact and fiction (“faction”) as a hybrid genre which developed significantly the dynamics of memory in “historical docudramas”. What I want to argue is that Voulgaris’ film, by bringing to surface the feeling of nostalgia, produces new forms and modes of contemporary cultural memory of World War II. (EN)
λογοτεχνία (EL)
πολιτισμική μνήμη (EL)
κινηματογράφος (EL)
Ιστορία (EL)
docudrama (EL)
Ελληνική γλώσσα
Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (EL)
2654-1742
Θεάτρου Πόλις. Διεπιστημονικό περιοδικό για το θέατρο και τις τέχνες; Τεύχος #5-7 (2019-2021): Κινηματογράφος και ιστορία: η μνήμη μιας χώρας και οι χώρες της μνήμης; 87–100 (EL)
Theater Polis. An Interdisciplinary Journal for Theatre and the Arts; Cinema and history: a country's memory anf the countries of memory; 87–100 (EN)
Copyright (c) 2022 Theatere Polis. An Interdisciplinary Journal for Theatre and the Arts (EN)
Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
Θεάτρου Πόλις
Articles



*Η εύρυθμη και αδιάλειπτη λειτουργία των διαδικτυακών διευθύνσεων των συλλογών (ψηφιακό αρχείο, καρτέλα τεκμηρίου στο αποθετήριο) είναι αποκλειστική ευθύνη των αντίστοιχων Φορέων περιεχομένου.