Ο Péter Forgács είναι ένας σύγχρονος ρακοσυλλέκτης home movies. Αλλά όπως και ο ρακοσυλλέκτης του Μποντλέρ, είναι αυτός που θα δώσει μια νέα ζωή και μία νέα θέση στα κινηματογραφικά ρετάλια των ευκατάστατων οικογενειών της Ευρώπης, των δεκαετιών του 1930 και του 1940. Επαναχρησιμοποιώντας εικόνες που δεν γυρίστηκαν ποτέ για αυτόν τον σκοπό, προτείνει μία νέα κινηματογραφική ιστορική γραφή, συναντώντας τις αρχές της μικρο-ιστορίας όπου το ιστορικά αδιάφορο συναντά και αναμετράται με το ιστορικά καθοριστικό. Στο Angelos’ Film (2000) ο Forgács βρίσκει είκοσι-έξι λεπτά που διασώθηκαν από το υλικό του Έλληνα επιχειρηματία, Άγγελου Παπαναστασίου, πριν και κατά τη διάρκεια της κατοχής. Οι ευχάριστες και ακίνδυνες λήψεις της οικογένειας εναλλάσσονται -και ουσιαστικά προστατεύουν μέσα στην ίδια μπομπίνα- με τις «άλλες» για τις οποίες ο Παπαναστασίου έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή του και αφορούν στη φρίκη του πολέμου. Ο Forgács, επεμβαίνοντας στο υλικό με κάθε δυνατό τρόπο, θα προσπαθήσει να διακρίνει –όπως σχεδόν σε όλο του το έργο- αυτό που μπορεί να κρύψει, μπροστά στα μάτια του θεατή, η πιο αδιάφορη εικόνα.
(EL)
Peter Forgacs is a modern “ragpicker”, a scavenger of home movies. Just like Baudelaire’s ragpicker, though, he is the one who breathes new life into and finds a new place for the cinematic scraps left behind by the affluent European families of the 1930s and the 1940s. By reusing images which were never made for this purpose, Forgacs suggests a new form of cinematic historical narrative, one that merges with the principles of micro-history where the quotidian, the historically inconsequential, meets and measures itself against historical significance. In Angelos’ Film (2000), Forgacs finds 26 minutes of footage rescued from the material of Greek businessman Angelos Papanastasiou, shot before and during the German occupation. The safe and pleasant shots of the family alternate with the “other” shots, the ones about the horror of war for which Papanastasiou risked his life, essentially shielding them, protecting them within the same reel. By interfering with the material in every possible way, Forgacs attempts – as he does throughout his work – to discern that which even the most mundane image can hide right before the viewer’s eyes.
(EN)
Τμήμα Θεατρικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
