Επέκταση του εικονικού περιβάλλοντος στο φυσικό χώρο
(EL)
Extending the virtual environment into the physical space
(EN)
Τσικάλης, Γεώργιος
(EL)
Tsikalis, Georgios
(EN)
Vlahos, Ioannis
(EL)
Zavoleas, Yannis
(EL)
Τσικάλης, Γεώργιος
(EL)
Vlachos, Ioannis
(EN)
Tsikalis, Georgios
(EN)
2023-02-14
Παρά την προφανή έλλειψη φυσικής υπόστασης, το εικονικό περιβάλλον παράγει πραγματικές εμπειρίες στους χρήστες του. Στο άυλο πλαίσιο της ψηφιακής λειτουργίας του, το εικονικό περιβάλλον μπορεί να είναι ένα σημείο συνάντησης ατόμων για να αλληλοεπιδράσουν και να αποκτήσουν εμπειρίες που έχουν αντίκτυπο στη ζωή τους. Μετά από περισσότερες από τρεις δεκαετίες ευρείας προσβασιμότητας και χρήσης του διαδικτύου και των διαφόρων ψηφιακών πλατφορμών, η εικονική εμπειρία ώθησε επίσης να ξανασκεφτούμε πολλούς από τους περιορισμούς που συνήθως αποδίδονται στον φυσικό χώρο. Από πρακτική άποψη, ο εικονικός κόσμος είναι μια επέκταση του πραγματικού ως ένας νέος τόπος που μπορεί να φιλοξενήσει τις δραστηριότητες των ανθρώπων χωρίς πολλές από τις δυσκολίες που σχετίζονται με το υλικό περιβάλλον. Δεδομένης της απουσίας φυσικών περιορισμών, ο εικονικός χώρος εμφανίζεται ως ένας απεριόριστος χώρος, του οποίου οι δυνατότητες εξέλιξης είναι ακόμα ασαφείς. Αυτή η αίσθηση περιορισμού έχει προκαλέσει τη μετατόπιση της κοινής μας αντίληψης και για το φυσικό χώρο, συμπεριλαμβανομένης της αρχιτεκτονικής αντίληψης των μεθόδων και πρακτικών που εφαρμόζονται για τον σχεδιασμό του. Ως απάντηση, η παρούσα μελέτη εστιάζει στους τρόπους με τους οποίους στοιχεία και έννοιες του εικονικού κόσμου μπορούν να μεταφερθούν στον φυσικό χώρο και να εμπλουτίσουν τους αρχιτεκτονικούς στόχους και το ευρύτερο σχεδιαστικό πεδίο.
(EL)
Despite its apparent lack of physicality, the virtual environment produces real experiences to its users. In its intangible context of digital operation, the virtual setting can be a meeting point for individuals to interact and to gain experiences that have an impact upon their lives. After more than three decades of broad accessibility and use of the internet and various digital platforms, the virtual experience has also prompted to rethink many of the limitations commonly attributed to physical space. From a practical point, the virtual world has been an extension of the real one as a new site that can host people’s activities without many of the difficulties associated with the material setting. Given its absence of physical restrictions, the virtual space appears as a boundless one, whose potential of evolution is still unclear. This sense of limitedness has caused to shift our common sense about physical space as well, including architectural perception and the methods and practices applied to design it. In response, this present study focuses on the ways in which elements and concepts of the virtual world may be transferred to physical space and enrich architectural aims and the broader design field.
(EN)
University of Ioannina
