Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η πιλοτική εξέταση της υπόθεσης
της παρεγκεφαλιδικής δυσλειτουργίας στον αυτισμό, συγκρίνοντας τις
επιδόσεις μεταξύ παιδιών με αυτισμό (πειραματική ομάδα) και παιδιών με
νοητική καθυστέρηση (ΝΚ) και παιδιών με τυπική ανάπτυξη (ομάδες ελέγχου)
σε συγκεκριμένες παρεγκεφαλιδικές δοκιμασίες. Σαράντα δύο παιδιά, ηλικίας
από 7.7 έως 12.8 ετών, εκ των οποίων δεκατέσσερα ήταν αυτιστικά,
δεκατέσσερα ήταν νοητικώς καθυστερημένα και δεκατέσσερα αποτελούσαν την
ομάδα ελέγχου, εξετάσθηκαν σε δέκα παρεγκεφαλιδικές δοκιμασίες. Τα
αποτελέσματα έδειξαν ότι τα παιδιά με αυτισμό παρουσίασαν χαμηλότερες
επιδόσεις στις περισσότερες παρεγκεφαλιδικές δοκιμασίες από τα παιδιά της
ομάδας ελέγχου, και ιδιαίτερα στις δοκιμασίες που ήλεγχαν λεπτή
κινητικότητα, ισορροπία και υποτονία. Επίσης, οι επιδόσεις τους στις μισές
σχεδόν δοκιμασίες ήταν χαμηλότερες και από τα παιδιά με ΝΚ. Παρόλα αυτά,
αν και οι επιδόσεις των παιδιών με αυτισμό στις «κλασικές παρεγκεφαλιδικές»
δοκιμασίες ήταν χαμηλότερες και από τις δυο άλλες ομάδες, στις δοκιμασίες,
όπου η παρεγκεφαλίδα εμπλέκεται σε μικρότερο βαθμό οι διαφορές δεν ήταν
στατιστικά σημαντικές. Αυτό, ίσως, να οφείλεται στο γεγονός ότι σε αυτήν την
περίπτωση η εκτέλεση των συγκεκριμένων κινήσεων δεν είναι μόνο
αποτέλεσμα παρεγκεφαλιδικής λειτουργίας αλλά και εμπλοκής του μετωπιαίου
φλοιού. Τα παραπάνω δεδομένα, αν και προήλθαν από μικρό δείγμα,
υποστηρίζουν πιθανή δυσλειτουργία της παρεγκεφαλίδας στα παιδιά με
αυτισμό και ανοίγουν το δρόμο για την αξιοποίηση των παρεγκεφαλιδικών
δοκιμασιών στην πρόωρη διάγνωση και αξιολόγηση του αυτισμού.
(EL)
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
