Ο σκοπός της διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση της ενεργειακής πολιτικής του Ισραήλ με βάση τις αρχές της Διεθνούς Πολιτικής Οικονομίας. Αρχικά παρουσιάζεται η θεωρητική προσέγγιση της έρευνας με αποσαφήνιση των εννοιών της εξωτερικής πολιτικής, της πολιτικής οικονομίας και της διεθνούς πολιτικής οικονομίας στον τομέα της ενέργειας. Παρουσιάζονται οι θεωρητικές προσεγγίσεις για την ανάλυση στη περίπτωση του Ισραήλ και τεκμηριώνεται η επιλογή της ρεαλιστικής προσέγγισης καθώς λαμβάνει υπόψιν όχι μόνο οικονομικούς παράγοντες, αλλά και πολιτικούς, γεγονός που επιτρέπει μια ευρύτερη και πληρέστερη κατανόηση των φαινομένων. Στη συνέχεια έγινε ανάλυση της ευρωπαϊκής πολιτικής σχετικά με την ενέργεια, ενώ παρουσιάστηκαν στοιχεία για την ενεργειακή κατάσταση των χωρών της ΝΑ Μεσογείου. Το Ισραήλ διερευνήθηκε ως προς τα μακροοικονομικά μεγέθη και παρουσιάστηκαν στοιχεία για την ενεργειακή του κατάσταση. Τα βασικά συμπεράσματα είναι ότι το Ισραήλ μέχρι σήμερα βασίστηκε σε εισαγόμενα καύσιμα για να ικανοποιήσει τη ζήτηση. Ωστόσο, για πολιτικούς λόγους, δεν μπόρεσε να στραφεί στα πλούσια σε ενέργεια αραβικά κράτη για προμήθειες και έχει μετατοπιστεί τις τελευταίες τρεις δεκαετίες από το πετρέλαιο στον άνθρακα. Οι ανακαλύψεις φυσικού αερίου του Ισραήλ τη περίοδο 2009-2010 αποτελεί διέξοδο για το ενεργειακό πρόβλημα της χώρας αλλά και για την οικονομική του ανάπτυξη, μέσω εξαγωγών. Παρόλα αυτά, οι διεθνείς σχέσεις μεταξύ Ισραήλ και άλλων χωρών, οι τεχνικοί περιορισμοί, η απομόνωση του Ισραήλ από τους γείτονές του όσον αφορά τον ενεργειακό ανεφοδιασμό καθώς και η αγορά φυσικού αερίου που κυριαρχείται από τη Ρωσία, αποτελούν παράγοντες που καθιστούν ασαφές το μέλλον της πολιτικής οικονομίας του Ισραήλ σχετικά με την ενέργεια.
(EL)
University of Peiraeus
