Στο άναρχο και ανταγωνιστικό διεθνές σύστημα τα κράτη, ως οι πιο σημαντικοί παράγοντες του συστήματος, λειτουργούν μέσα σε μια κατάσταση αβεβαιότητας, υπολογίζουν το κόστος και το όφελος των επιλογών τους και επιδιώκουν τη μεγιστοποίηση των κερδών τους. Λειτουργούν, δηλαδή, με βάση το εθνικό τους συμφέρον. Υπέρτατο εθνικό συμφέρον του κράτους είναι η ασφάλεια και η επιβίωσή του, η οποία επιτυγχάνεται μέσω της ισχύος και μάλιστα της στρατιωτικής ισχύος. Τα κράτη επιδιώκουν συνεχώς την ισχύ για να επηρεάζουν τους υπόλοιπους ή να αποκτήσουν μέσα για τον ίδιο σκοπό. Έτσι, αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν οι Μεγάλες Δυνάμεις στην παγκόσμια εξισορρόπηση δυνάμεων. Γι’ αυτόν, ακριβώς, τον λόγο οι περισσότεροι αναλυτές στη διεθνή βιβλιογραφία ασχολούνται με αυτές και με το ρόλο τους στο διεθνές σύστημα. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να αποτυπώσει τον ρόλο που παίζουν τα αδύναμα κράτη στο διεθνές σύστημα και να ανακαλύψει με ποιους τρόπους μπορούν να μεγιστοποιήσουν την ισχύ τους. Ένας τρόπος είναι η στρατηγική επιλογή της πυρηνικοποίησής τους, μια επιλογή που έχει απασχολήσει πολύ τη διεθνή κοινότητα. Το δεύτερο , λοιπόν, κομμάτι αυτής της εργασίας ασχολείται με την επιλογή των κρατών - και κυρίως των αδύναμων κρατών - να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα, καθώς και τις περιπτώσεις που οδηγούν πολλές φορές κράτη να ακυρώσουν μια τέτοια απόφαση δημιουργίας πυρηνικού προγράμματος, εξαιτίας παραγόντων που αναλύονται στη συνέχεια.
