Purpose of this diploma thesis is to explore the role of the state in crisis and states of emergency, focusing on its repressive function and how it is strengthened in order to protect and maintain the socio-political status quo. At the same time, is outlined the context of the current pandemic crisis and is examined how the state power ensures the social consensus in the implementation and observance of disciplinary measures that undermine the democratic principles and violate the civil and political rights. The declaration of the new coronavirus pandemic as a state of emergency has led to an unprecedented "suspension" of social and economic activities worldwide and a suffocating restriction of freedoms and democratic dialogue, in the name of health protection. In this context, the unstable balance between freedom and security, as formed in times of seemingly existential threats, tests the limits of repressive state intervention and brings to the fore the law of emergency and the biopolitical discipline as a means of regulating social and power relations.
Η παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρεί να διερευνήσει τον ρόλο του κράτους σε καταστάσεις κρίσεις και έκτακτης ανάγκης, εστιάζοντας στην κατασταλτική λειτουργία του και τον τρόπο που αυτή ισχυροποιείται για την προστασία και διατήρηση του πολιτικοκοινωνικού status quo. Παράλληλα, σκιαγραφείται το πλαίσιο της υφιστάμενης πανδημικής κρίσης και εξετάζεται το πως η κρατική εξουσία διασφαλίζει την κοινωνική συναίνεση στην εφαρμογή και την τήρηση πειθαρχικών μέτρων που υπονομεύουν τις δημοκρατικές αρχές και παραβιάζουν τα αστικά και πολιτικά δικαιώματα. Η ανακήρυξη της πανδημίας του νέου κορωνοϊού σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης οδήγησε σε μια πρωτοφανή «παύση» των κοινωνικών και οικονομικών δραστηριοτήτων σε παγκόσμιο επίπεδο και σε έναν ασφυκτικό περιορισμό των ελευθεριών και του δημοκρατικού διαλόγου, με πρόσχημα την προστασία της υγείας των πολιτών. Στο πλαίσιο αυτό, η ασταθής ισορροπία μεταξύ ελευθερίας και ασφάλειας, όπως διαμορφώνεται σε περιόδους φαινομενικά υπαρξιακών απειλών, δοκιμάζει τα όρια της κατασταλτικής κρατικής παρέμβασης και φέρνει στο προσκήνιο το δίκαιο έκτακτης ανάγκης και τη βιοπολιτική πειθάρχηση ως μέσο ρύθμισης των κοινωνικών σχέσεων και των σχέσεων εξουσίας.
Πάντειον Πανεπιστήμιο
