Σε μια εποχή που ο πρωτογενής τομέας και ειδικότερα η ελληνική γεωργία έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές, η καλλιέργεια του βαμβακιού δε θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστη. Η καλλιέργεια βαμβακιού έχοντας καταγράψει ακόμη και 4,5 εκατ. καλλιεργηθέντων στρεμμάτων το έτος 1995, έχει σταθεροποιηθεί, τα τελευταία χρόνια, στα 2,5 εκατ. στρέμματα περίπου σε όλη την ελληνική επικράτεια. Παράλληλα με τη μείωση της έκτασης, έχει σημειωθεί και υποβάθμιση της ποιότητας του ελληνικού βαμβακιού.
Γνωρίζοντας, λοιπόν, μια ραγδαία ανάπτυξη κατά την περίοδο 1985 έως 2005, τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει μια φθίνουσα πορεία. Διάφορες συγκυρίες έχουν συμβάλλει σε αυτό, με σημαντικότερες τον περιορισμό των ενισχύσεων για την οικεία καλλιέργεια, την υποβάθμιση της ποιότητας του προϊόντος λόγω μη σωστής διαχείρισης και τη μη ισχυρή παρουσία κρατικής μέριμνας. Μάλιστα, αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που η καλλιέργεια του βαμβακιού συνεχίζει να διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ελληνική οικονομία, αφού η Ελλάδα αποτελεί την κύρια χώρα παραγωγής και εξαγωγής βαμβακιού της Ευρωπαϊκής Ένωσης των 28
Προς την κατεύθυνση αυτή, η υιοθέτηση διαφορετικών πολιτικών ως προς την αντιμετώπιση των προβλημάτων κρίνεται, πλέον, επιτακτική. Η αναβάθμιση της καλλιέργειας του βαμβακιού είναι εφικτή, υπό ορισμένες όμως προϋποθέσεις. Στα πλαίσια αυτά η παρούσα μελέτη έχει ως σκοπό να μελετήσει την καλλιέργεια του βαμβακιού στην Ελλάδα και να καταγράψει την επικρατούσα κατάσταση καθώς και τις προοπτικές της.
TEI of West Macedonia
