Στην σύγχρονη κοινωνία το μεγαλύτερο πρόβλημα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι αρμόδιοι φορείς είναι η όσο το δυνατόν καλύτερη κάλυψη των αναγκών σε ενέργεια, με τις λιγότερες δυνατές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Στην χώρα μας, η κάλυψη των θερμικών αναγκών γίνεται με την καύση διάφορων ορυκτών όπως ο λιγνίτης και το πετρέλαιο τα οποία βέβαια ανήκουν στην κατηγορία των μη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, για να γίνει μείωση την χρήσης αυτών των ορυκτών σε μεγάλο ποσοστό μπορεί να εφαρμοστεί η συμπαραγωγή ηλεκτρισμού και θερμότητας. Με την έννοια της συμπαραγωγής, εννοούμε την ταυτόχρονη εκμετάλλευση της ηλεκτρικής αλλά και της θερμικής ενέργειας, δηλαδή, την χρησιμοποίηση των θερμικών απωλειών από την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας για την κάλυψη των θερμικών αναγκών. Η εγκατάσταση μονάδων συμπαραγωγής, ιδιαιτέρως σε μεγάλα δημόσια κτίρια ή σε κάποια βιομηχανία μπορεί να αποδειχθεί πολύ επικερδής λόγω των μεγάλων αναγκών των χώρων αυτών σε ενέργεια. Αυτό σημαίνει πως για να θεωρηθεί βιώσιμη μια τέτοια εγκατάσταση θα πρέπει όχι μόνο να μειωθούν οι ρύποι του εκάστοτε κτιρίου, αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να είναι σε επιτρεπτά πλαίσια και η τεχνοοικονομική μελέτη της εγκατάστασης. Στην παρούσα πτυχιακή εργασία θα μελετηθεί η εγκατάσταση ενός συστήματος ΣΗΘ στο ‘Μαμάτσειο’ νοσοκομείο Κοζάνης και σε κάποια ιδιωτική βιομηχανία. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα αναλυθεί η τεχνοοικονομική μελέτη και θα συμπεράνουμε αν είναι όντως μια βιώσιμη επένδυση στις περιπτώσεις αυτές.
TEI of West Macedonia
