Η παρούσα εργασία παρουσιάζει τέσσερις ενότητες, ανεξάρτητες και αυτόνομες μεταξύ τους αλλά και πάλι στενά συνδεδεμένες. Πρόκειται πρώτα, για την ανάλυση και την θεωρητική υποστήριξη της πολιτισμικής διπλωματίας, έννοιας για τις οποίες έγινε ήδη εκτενής αναφορά. Εδώ παρουσιάζεται η αρνητική πρώτα και έπειτα η θετική εμπειρία, οι σύγχρονες δυνατότητες αλληλεπίδρασης και απρόσκοπτης αλληλογνωριμίας των πολιτισμών, παλαιότερων και σύγχρονων, το διεθνές νομικό πλαίσιο, οι φορείς και οι οργανισμοί υποστήριξης, προσδιορίζοντας τα πεδία δράσης και τις ευκαιρίες συνεργασίας.
Τέλος, ο ρόλος της χώρας μας και των «διαχρονικών ελληνικών κληρονομιών» κατά την έκφραση του Άρνολτ Τούνμπη κορυφαίου Άγγλου ιστορικού του πολιτισμού σήμερα. Είναι οι κληρονομιές της Αρχαιότητας, του Μεσαίωνα αλλά και κατόπιν, της Νεότερης εποχής. Στη συνέχεια παρουσιάζεται το θέμα που αφορά τα «περίφημα μάρμαρα του Παρθενώνα».
Πρόκειται για τον σεπτότερο θησαυρό- σύμβολο της οικουμενικής ελληνικότητα, το γλυπτό διάκοσμο – και όχι μόνον – που διήρπασε εκμεταλλευόμενος σουλτανιτό φιρμάνι στα 1801 (ενώ η Ελλάδα ήταν ακόμη Τουρκοκρατούμενη) ο αρχαιοκάπηλος λόρδος Έλγιν, με βία από το ναό του Παρθενώνα, τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, απογυμνώνοντας το αρχιτεκτονικό αριστούργημα από τα διάσημα έργα του Φειδία και της ομάδας τους (5ος αι. π.Χ. κορυφαία έργα της κλασσικής εποχής της αρχαίας ελληνικής τέχνης).
Εδώ αναπτύσσονται όχι μόνον τα επιχειρήματα των ελληνικών θέσεων αλλά και σκέψεις που αφορούν τα εθνικά πολιτισμικά σύνολα και άλλων πολιτισμών και λαών που γεμίζουν ασφυκτικά – ξένα σώματα- τις αίθουσες αλλότριων μουσείων….
Το τρίτο θέμα της παρούσας εργασίας ασχολείται με την «Πολιτιστική Ολυμπιάδα». Με αφορμή τους επικείμενους αγώνες (Ολυμπιακούς) του 2004, κορυφαίο αθλητικό γεγονός για όλη την Υφήλιο, η Ελλάδα προωθεί παράλληλα μια Ολυμπιάδα διαφορετική που έχει ως στόχο και μόνο της «για έναν πολιτισμό των πολιτισμών». Πρόκειται για μια νέα φιλοσοφία σύμπλεξης και αλληλογνωριμίας των πολιτισμών όλης της γης, δίχως ρατσισμούς, διακρίσεις και αξιολογήσεις «ανωτερότητας» και «κατωτερότητας». Φυσικά όλες οι συνεισφορές οι πολιτισμικές είναι εδώ ευπρόσδεκτες και γόνιμες. Ενώ στα πλαίσια αυτά η χώρα προωθεί τα δικά της πολιτιστικά δεδομένα παλαιότερα και σύγχρονα.
Τέλος ως μια συνεισφορά της Ελλάδας και του σύγχρονου πολιτισμού της καθώς, ταυτόχρονα, και ένας δίαυλος επικοινωνίας που καταργεί τα εμπόδια των γλωσσικών κωδικών ανάμεσα στους λαούς της διεθνούς κοινότητας είναι και τα προγράμματα Νεοελληνικών Σπουδών όπως και οι έδρες Νεοελληνικής Γλώσσας σε διάφορα μέρη του κόσμου, από την Ευρώπη ως την μακρινή Άπω Ανατολή, από την Κεντρική Ασία ως τη Λατινική Αμερική τις ΗΠΑ και τον Καναδά.
Π > Πολιτισμός
Δ > Διεθνείς σχέσεις
Π > Πολιτιστική κληρονομιά
Π > Πολιτιστική πολιτική
Social Sciences ▶ Economics and Business Commerce
(EN)
Πολιτιστική κληρονομιά
Πολιτισμός
Διεθνείς σχέσεις
Πολιτιστική πολιτική
Greek
Πρώην Αυτόνομα Τμήματα > Τμήμα Διεθνούς Εμπορίου (Καστοριά)