Η κατανόησή μας για την εμπειρία των ζευγαριών με καθ’ έξιν αποβολές που βιώνουν συναισθηματικές διαταραχές έχει αυξηθεί σημαντικά κατά το τελευταίο μισό αιώνα. Η αύξηση αυτή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο ενδιαφέρον των ερευνητών και των άλλων εργαζομένων από ένα ευρύ φάσμα τομέων, όπως η ψυχολογία, η φυσιολογία, η ψυχιατρική και η κοινωνιολογία, καθώς και η μαιευτική. Οι συναισθηματικές διαταραχές μετά από επαναλαμβανόμενες απώλειες εγκυμοσύνης είναι ένα δυσχερές ζήτημα για τις μαίες/ τους μαιευτήρες που τις διαχειρίζονται και οι οικογένειες υποφέρουν, όταν η φροντίδα που λαμβάνουν είναι ανεπαρκής ή ακατάλληλη. Η ανάγκη των ζευγαριών για εμπειρική βοήθεια και υποστήριξη από συναισθηματική, ψυχολογική και σωματική άποψη παραμένει σταθερή, καθώς η έρευνα έχει δείξει ότι οι άνδρες και οι γυναίκες εκφράζουν τα συναισθήματά τους σχετικά με τις αποβολές. Ο βαθμός βοήθειας που απαιτείται για τη θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με διάφορους παράγοντες (φυσικούς και συναισθηματικούς). Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής συνήθως βοηθούν αυθόρμητα, χωρίς εξωτερική παρέμβαση, αλλά τα σοβαρά προβλήματα απαιτούν πρόσθετη βοήθεια. Η κύριο ψυχολογικό τραύμα των καθ’ έξιν αποβολών μετά από περιγεννητική απώλεια μπορεί, επίσης, να απαιτεί βοήθεια. Η μαία έχει την πρώτη ευκαιρία να παράσχει αυτή την βοήθεια˙ ελπίζουμε ότι έχει την ικανότητα.