΄Οντας μία από τις πιο σημαντικές τεχνικές για τα τρισδιάστατα γραφικά πραγματικού χρόνου, ο αλγόριθμος ανίχνευσης ακτίνων (Ray Tracing), αποτελεί ένα αξιοσημείωτο ερευνητικό θέμα. Σκοπός του αλγορίθμου είναι η προσομοίωση της αλληλεπίδρασης του φωτός με τις επιφάνειες και οι περισσότερες υψηλής ποιότητας φωτορεαλιστικές αποδόσεις, βασίζονται σε αυτόν. Ωστόσο, η διαδικασία παραγωγής μίας εικόνας αξιοποιώντας τον αλγόριθμο ανίχνευσης ακτίνων, απαιτεί μεγάλη υπολογιστική ισχύ. Αν και η τεχνολογία στις κάρτες γραφικών έχει εξελιχθεί, η δημιουργία δομών επιτάχυνσης κρίνεται αναγκαία. Οι δομές επιτάχυνσης, έχουν σαν στόχο την θετική συμβολή τους στην επίδοση του αλγορίθμου και κάθε μία από αυτές, εμφανίζει διαφορετικά χαρακτηριστικά.
Αντικείμενο της πτυχιακής εργασίας, αποτελεί η μελέτη των δομών επιτάχυνσης που αξιοποιούνται για τη βελτίωση της απόδοσης των τρισδιάστατων γραφικών. Κύριος στόχος της είναι η διερεύνηση του καλύτερου δυνατού αλγορίθμου ανίχνευσης ακτίνων (Ray Tracing), διατηρώντας παράλληλα μία ισορροπία μεταξύ ποιότητας και απόδοσης. Για τον σκοπό αυτό, δημιουργήθηκε μία εφαρμογή η οποία αποδίδει γραφικά ένα μοντέλο, αξιοποιώντας τη δομή Bounding Volume Heirarchy.
TEI of West Macedonia
