Η Ελλάδα μέχρι τη δεκαετία του ΄70 θεωρούνταν η μεγαλύτερη ρητινοπαραγωγός χώρα της Ευρώπης, λόγω της ποσότητας και της ποιότητας των προϊόντων της ρητίνης (τερεβινθέλαιο, κολοφώνιο), που παρήγαγε από τους φυσικούς πληθυσμούς χαλεπίου πεύκης. Μεταξύ των διαφόρων ειδών πεύκης, η χαλέπιος πεύκη είναι το πιο ρητινοπαραγωγικό είδος στην Ευρώπη. Η ρητίνη, ως δευτερογενές δασικό προϊόν, αποτελεί τη βάση για την παραγωγή εκατοντάδων χημικών προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας όπως αρώματα, χρωστικές, κόλλες κτλ., και για αυτό παραμένει ένα ανανεώσιμο φυσικό προϊόν με παγκόσμια οικονομική σημασία. Η ρητίνη, λόγω τη χημικής της δομής, δρα ως φυσικό πολυμερές εξαιτίας της ύπαρξης της χημικής ένωσης ισοπρένιο και χρησιμοποιήθηκε για να μελετηθεί η επίδραση της στη βελτίωση της ποιότητας των υγρών συμβατικών καυσίμων ως μέσο απομάκρυνσης της υγρασίας, σε αντίθεση με πρακτικές που χρησιμοποιούνται σήμερα όπως θέρμανση δεξαμενών, ηλεκτροστατικά φίλτρα, γαλακτωματοποιητές κτλ. Με την εφαρμογή των μεθόδων ASTM, που είναι οι μέθοδοι αναφοράς και καθορισμού των προτύπων των καυσίμων διεθνώς, παρατηρήθηκε βελτίωση των φυσικο-χημικών ιδιοτήτων των υπό μελέτη καυσίμων εξαιτίας της μείωσης της περιεχόμενης υγρασίας. Η μείωση της υγρασίας είναι μία πολύ σημαντική παράμετρος αφού η παρουσία της είναι υπεύθυνη για την διάβρωση τμημάτων του κινητήρα, τη δημιουργία πάγου σε χαμηλές θερμοκρασίες και άλλων σοβαρών προβλημάτων. Η απομάκρυνση της υγρασίας βελτίωσε τις φυσικο-χημικές ιδιότητες του υπό μελέτη καυσίμου και συγκεκριμένα αύξησε την θερμαντική ικανότητα του κατά 633 J/g, μείωσε το ποσοστό υγρασίας κατά 70% και την αγωγιμότητα κατά 74% ενώ αναμένεται και σημαντική μείωση των εκπομπών του αερίων ρύπων (CO, C,, CxHψ).
TEI of West Macedonia
